پارک ملی یلوستون در ایالات متحده

پارک ملی یلوستون اولین پارک ملی در ایالات متحده است و به طور کلی تر اولین پارک ملی در جهان است. پارک ملی یلوستون دارای مساحتی بیش از 3450 مایل مربع است که از دریاچه ها، کاني ها، رودخانه ها و کوه ها تشکیل شده است. پارک ملی یلوستون بسیار بزرگ است و سه ایالت، وایومینگ، آیداهو و مونتانا را پوشش می دهد. اکثریت پارک ملی در وایومینگ قرار دارد و واقعا یکی از بزرگترین گنجینه های آمریکا است.

پارک ملی یلوستون شامل بیش از 2 میلیون هکتار و دارای بیش از 900 مایل از مسیرهای پیاده روی است. هنگام پیاده روی در پارک ملی یلوستون اطمینان حاصل کنید که منبع آب کافی همراهتان هست، برنامه های پیاده روی خود، از جمله مقصد، مسیر و زمان را مشخص کنید و زمان تقریبی آن را تخمین بزنید. این به این دلیل است که اکثریت مسیرهای پیاده روی جز “بک کانتری” و “بیابان” طبقه بندی می شوند. این به این معنی است که حیات وحش غیر قابل پیش بینی است و تغییر شرایط آب و هوایی و ساختارهای بالقوه خطرناک طبیعی مانند دریاچه های سرد، مناطق حرارتی و سنگ های شکننده وجود خواهد داشت.

این منطقه دارای حیات وحش بی نظیری است بیش از 67 گونه از پستانداران و 330 گونه پرنده در پارک وجود دارد! بعضی از گونه های بزرگتر شامل خرس ها، گرگ ها، گیاهان امریکایی، bobcats، گوزن ها و … هستند.

همانطور که مشاهده حیوانات وحشی تجربه فوق العاده ای است، اما به یاد داشته باشید که نزدیک شدن به اندازه 100 متری به خرس ها یا گرگ ها و یا در حدود 25 متری به حیوانات وحشی دیگر ممنوع است و می تواند به صدمات جدی منجر شود و شما به طور جدی تحت تعقیب قانون قرار خواهید گرفت اگر مجرم شناخته شود. بنابراین در هنگام بازدید از پارک ملی یلوستون، همیشه بهتر است در فاصله ای امن از تمام حیات وحش باقی بمانید.

قایقرانی خصوصی در اکثر دریاچه یلوستون و دریاچه لوئیس مجاز است  قایق سواری غیر موتوری در بسیاری از دریاچه های دیگر در پارک ملی یلوستون امکان پذیر است. کانال رودخانه لوئیس بین  لوئیس و شوشونه تنها رودخانه ای است که برای قایق سواری غیر موتوری باز است.

هنگام قایقرانی در پارک ملی یلوستون، هر فرد باید یک گارد شناور ساحلی تأیید شده و مجوز مناسب برای کشتی خود داشته باشد.

آب و هوای پارک ملی یلوستون به شدت تحت تاثیر ارتفاع آن قرار دارد و مناطقی در پارک که در ارتفاع پایین تر هستند عموما سالانه گرمتر می شوند. ماه های تابستان ماه ژوئن تا اوایل ماه سپتامبر، زمان خوبی برای بازدید از پارک است، بسته به ارتفاع که در آن هستید. دمای هوا به طور معمول در محدوده 70 تا 80 درجه فارنهایت قرار دارد.

در فصل بهار و پاییز،  درجه حرارت هوا بین 30 تا 60 درجه فارنهایت است. زمستان در یلوستون بسیار سرد است بالاترین درجه هوا معمولا بین صفر تا 20 درجه فارنهایت است و دمای هوا در اغلب شبها زیر صفر درجه فارنهایت است. به هر حال هر زمان که قصد بازدید از پارک ملی یلوستون را دارید، همیشه مطمئن باشید که وسایل مناسب را همراه داشته باشید!

مردم از سراسر جهان برای گرفتن عکس به یلواستون سفر می کنند. در کجای جهان می توان شاهد تولد یک گوسفند بی صدا بود یا یک خرس گریزلی را دید که یک گرگ را از بین می برد. یلو استون بهترین مکان برای مشاهده این تصاویر زیبا از حیات وحش و عکاسی از انهاست.

هرگز حیوانات را دنبال نکنید تا تصویرشان را بگیرند تنها لنز دوربین خود را زوم کنید. حیوانات وحشی می توانند بدون هشدار خطرناک باشد و ممکن است در صورت حمله حیوانات وحشی به کسی آن شخص زخمی و یا کشته شود. همیشه 100 یارد (91 متر) از خرس ها و گرگ ها و 25 یارد (23 متر) از دیگر حیوانات فاصله بگیرید. لنز زوم با فاصله کانونی تا 300 یا 400 میلیمتر، ترکیبی عالی از قابلیت حمل و انتقال را ارائه می دهد.

چشمه های آب گرم در یلوستون بیشتر از سایر ویژگی های طبیعی انسان کشته شده اند و آب جوش اغلب در زیر حوضچه های گیسیر قرار دارد. زندگی خود را برای یک عکس به خطر نیاندازید.

حدود 50000 نفر از 4 میلیون بازدید کننده پارک هر ساله ماهی می گیرند. ماهیگیری بیش از 100 سال است که فعالیتهای تفریحی را برای بازدیدکنندگان فراهم آورده است و بسیاری از مردم فقط به خاطر ماهیگیری به یلوستون می آیند.

یلوستون دارای مایلها مسیر برای اسکی بازان پرماجرا است. اگرچه مسیر اسکی سواری تنها در مسیرهای چندگانه تنظیم شده است، با این حال تمام جاده ها و مسیرهای پیاده روی غیرقانونی برای اسکی کردن در دسترس هستند. این که آیا شما یک مسیر مجاز در یک منطقه توسعه یافته و یا یک مسیر غیر مجاز رابرای اسکی انتخاب می کنید در هر حال باید به یاد داشته باشید که در بیابان با تمام خطرات آن سفر می کنید: حیات وحش غیر قابل پیش بینی، تغییر شرایط آب و هوایی، مناطق گرمسیری، برف های عمیق، جریان های باز و بهمن. ایمنی شما تضمین نشده است. برای هر وضعیت آماده باشید و محدودیت های توانایی های خود را بدانید.

هر سال در اوایل ماه نوامبر، بسیاری از جاده های نزدیک پارک در حال آماده شدن برای فصل زمستان هستند. تنها استثنا جاده ای بین ماموت هات اسپرینگز و ورودی شمال شرقی است که در تمام طول سال برای تنظیم ترافیک منظم باز می شود. هنگامی که به اندازه کافی برف تجمع می یابد (معمولا تا اواسط دسامبر)، جاده ها تنها برای سفر با اتومبیل های برفی مجاز هستند. این به این معنی است که تنها راه دیدن دیدارهای قدیمی اولد فیتفول، گراند کانیون، یلوستون و سایر مکان های محبوب در زمستان، توسط اتومبیل برفی یا اسکی برفی فراهم است.