جمهوری کنیا

کنیا کشوری در شرق آفریقا است. پایتخت آن نایروبی است که بزرگترین و قدیمی ترین شهر این کشور می باشد و دیگر شهر های مهم آن مومباسا، کیسومو و ناکورو هستند. این کشور به هشت استان تقسیم شده که هر کدام از آنها توسط یک استاندار اداره می شود که دولت بر کار آنها نظارت دارد. هر استان به ۷۱ منطقه، هر منطقه به ۲۶۲ بخش و هر بخش به ۱۰۸۸ ناحیه تقسیم شده‌اند. در سال 2016 جمعیت این کشور حدود 45 و نیم میلیون نفر بوده است. هفتاد و سه درصد مردم کنیا مسیحی، نوزده درصد بومیسم و شش درصد مسلمان هستند و زبان های مردم این کشور انگلیسی و Swahili می باشد. همسایه های این کشور از جنوب و جنوب غربی تانزانیا، از غرب اوگاندا، از شمال غرب سودان جنوبی، از شمال ایتیوپی و از شمال شرقی سومالی می باشد. مساحت این کشور حدود 581309 کیلومتر مربع می باشد و در حال حاضر جمعیت حدود 48 میلیون نفر دارد.

این کشور از گوناگونی آب و هوا در مناطق مختلف برخوردار است که شامل گرم و مرطوب در مناطق ساحلی، معتدل در چمنزار های Savannah و تپه های جنگلی در شرق کشور، خشک در مرز سومالی و منطقه دریاچه turkana و آب و هوای استوایی در محدوده دریاچه ویکتوریا می شود. دریاچه ویکتوریا بزرگترین دریاچه آب شیرین گرمسیری است. گونه های مختلفی از جانوران و گیاهان در این کشور وجود دارند که در حیات وحش توسط پارک های ملی محافظت شده اند که برخی از آنهاWest Tsavo National Park, Amboseli National Park, Maasai Mara, Lake Nakuru National Park, and Aberdares National Park می باشد. این کشور برخی از میراث فرهنگی جهانی را در خود جای داده است که می توان به عنوان مثال به شهر lamu اشاره کرد.

اقتصاد کنیا در قسمت شرقی و مرکزی قدرتمند تر است که شهر نایروبی مرکز تجاری آن می باشد. کشاورزی بخش بزرگی از اقتصاد این کشور را در بر می گیرد و قهوه و چای از مهم ترین کالا های تولیدی و صادراتی کنیا است همچنین گل هم یکی از محصولات صادراتی در حال پیشرفت این کشور است.

ریشه یابی

نام این کشور از کوهی به نام کوه کنیا گرفته شده است. اولین نسخه ثبت شده از نام این کشور توسط شخصی آلمانی به نام Johann Ludwig Krapf در قرن 19 ام می باشد که هنگامی که با کاروانی که توسط شخصی با نام Chief Kivoi هدایت می شد، سفر می کرد، او با رشته کوهی مواجه شد و نام آن را از kivoi پرسید. به دلیل طرح سفید و سیاه بوجود آمده بر روی کوه توسط سنگ سیاه و برف سفید که یادآور پرهای شتر مرغ بوده است نام این کوه را Kĩ-Nyaa یا Kĩĩma- Kĩĩnyaa گفته شد که Ludwig Krapf این نام را kenia شنید.

تاریخچه

فسیل های یافت شده در کنیا، تاریخچه این کشور را به 20 میلیون سال قبل برمی گرداند. یافته‌های اخیر در نزدیکی دریاچه turkana در کنیا نشان می‌دهد که انسانهای نخستین حدود ۵/۲ میلیون سال پیش در آن زندگی می‌کرده‌اند. در حین حفاری ها در نزدیکی این دریاچه در سال 1984، اسکلت کامل بدن انسانی معروف به turkana boy یافت شد که به 1 میلیون و ششصد هزار سال قبل بر می گردد. صدها سنگواره دایناسور و تمساح‌های غول پیکر در اطراف کنیا در سال ۲۰۰۴ کشف شده‌است. فسیل های مربوط به دوران میانه ‌زیستی (بیش از ۲۰۰ میلیون سال پیش) توسط گروه جستجوی دانشگاه یوتا و موزه ملی کنیا در ژوئیه و اوت ۲۰۰۴ در نزدیکی دریاچه تورکانا پیدا شده‌است.

موقعیت جغرافیایی و آب و هوا

کنیا 47 امین کشور وسیع جهان پس از ماداگاسکار است. این کشور در شرق قاره آفریقا واقع شده است و از شرق با اقیانوس هند همسایه است. خط استوا از این کشور عبور می کند. بنابراین آب و هوا در مناطق مرکزی، شمال و شمال شرق کنیا بسیار گرم و خشک است و مناطقی که در نزدیکی اقیانوس هند قرار دارند هوای گرم و مرطوب دارند. میزان تابش آفتاب به کنیا بسیار زیاد است بنابر این لباس های تابستانی همیشه مورد استفاده هستند. فصل باران های طولانی این کشور آوریل تا ژانویه و فصل باران های کوتاه این کشور از اکتبر تا دسامبر است. سردترین فصل ها فوریه تا مارچ و گرم ترین آنها ژانویه تا آگوست می باشد.

حیات وحش

بخش قابل توجهی از این کشور به حیات وحش اختصاص داده شده است که شامل منطقه ای به نامmasai mara می شود که محل مهاجرت سالیانه حیوانات زیادی است. در این مهاجرت میلیون ها حیوان وحشی از رودخانه mara عبور می کنند که حدود بیست هزار تا از آنها گور خر ها هستند.

مذهب

دین اصلی این کشور مسیحیت می باشد که حدود 84 درصد جمعیت را تشکیل می دهد و پس از آن دین اسلام سهم حدود 9 درصدی در این کشور دارد. دیگر ادیان در این کشور شامل بهایی، بودایی، هندو و مذاهب سنتی می شوند.

اقتصاد

بخش بزرگی از پیشرفت اقتصاد کنیا توسط صادرات محصولات به دست آمده از کشاورزی در این کشور است که بیشتر شامل صادرات چای، قهوه و گل طبیعی می شود. پس از کشاورزی دومین منبع درآمد ارز در این کشور صنعت گردشگری می باشد. از مهم ترین جاذبه های گردشگری این کشور می توان به سفر های اکتشافی در آفریقا که سافاری نام دارند، اشاره کرد. سافاری ها در 60 پارک ملی موجود در این کشور برگزار می شوند که گردشگران را با حیات وحش و جاذبه های طبیعی کشور آشنا می کند. از دیگر جاذبه های گردشگری این کشور می توان به مهاجرت سالیانه حیوانات وحشی در صحرای masaai mara که به عنوان یکی از 7 عجایب دنیا در نظر گرفته شده است، اشاره کرد. مسجد های تاریخی، قلعه های دوران استعمار در شهر mombasa، شهر malindi، شهر lamu، کوه کنیا، the great reef valley، مزارع کشت چای در شهر kericho و مزارع کشت قهوه در شهر thika از دیگر جاذبه های گردشگری این کشور می باشد. توجه گردشگران آلمانی و انگلیسی بیشتر به مناطق ساحلی و حیات وحش این کشور بوده است.

حمل و نقل

کنیا شبکه گسترده ای از جاده ها و راه های آسفالت شده و آسفالت نشده دارد. راه آهن این کشور، شهر ها و بنادر را به یکدیگر متصل می کند و همچنین شامل مسیر ارتباطی کشور اوگاندا در همسایگی کنیا می شود. از دیگر نکات در خصوص این کشور می توان به، وجود 15 فرودگاه اشاره کرد. کنیا حدود 160886 کیلومتر جاده دارد که 13900 کیلومتر از آنها آسفالت شده هستند.

حدود 100 هزار مینی بوس در کنیا وجود دارد که بخش بزرگی از حمل و نقل عمومی را بر عهده دارد و حجم زیادی از مسافران را در طی روز جا به جا می کند. به دلیل بروز برخی از مشکلات مالی در بزرگترین شرکت حمل و نقل عمومی کنیا، این شرکت مجبور به کاهش تعداد اتوبوس هایش شد. در حال حاضر این شرکت از مینی بوس های امن و کوچک برای حمل و نقل استفاده می کند.

بزرگترین فرودگاه کنیا فرودگاه Jomo Kenyatta International Airport در شهر نایروبی می باشد که به مقاصد زیادی پرواز مستقیم دارد و برخی از پرواز های بین المللی هم در فرودگاه Moi International Airport در شهر Mombasa به زمین می نشینند.