باشگاه ورزشی رئال مادرید

کمپ	قیمت
کمپ دو هفته ای با محل اقامت	1780 یورو
کمپ یک هفته ای با محل اقامت	1258 یورو
نیم روزه	481 یورو
یک روزه	702 یورو
کمپ دو هفته ای نصف روزه	899 یورو
کمپ یک هفته ای یک روزه	1298 یورو
ترانسفر رفت و برگشت (ساعت 9 صبح تا 9 شب)	90 یورو
ترانسفر یک طرفه (ساعت 9 صبح تا 9 شب)	50 یورو
ترانسفر خارج از محدود (ساعت 9 صبح تا 9 شب)	75 یورو

برای دانلود پکیج اینجا را کلیک کنید

برای دانلود فرم اینجا را کلیک کنید.

رئال مادرید یک باشگاه ورزشی حرفه ای است که در مادرید اسپانیا و در رشته های مختلف ورزشی فعالیت می کند. تیم فوتبال رئال مادرید از معتبرترین و معروف ترین باشگاه های فوتبال دنیا است.

این باشگاه در تاریخ 6 مارس 1902 اولین بار به عنوان یک باشگاه فوتبال تاسیس شد و از همان ابتدا و بصورت سنتی کیت رسمی باشگاه با رنگ سفید مشخص شد. کلمه Real یا همان رئال از کلمه سلطنتی رویال (royal) گرفته شده که این لقب توسط پادشاه آلفونسو پنجم (King Alfonso XIII) در سال 1920 به هرماه نماد تاج سلطنتی به این باشگاه اهدا شد.

از سال 1947 تیم باشگاه فوتبال رئال مادرید در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو تمامی مسابقات خود را برگزار می کند که این ورزگاه 81.044 نفر جمعیت دارد و در پایین شهر مادرید واقع شده است. بر خلاف بسیاری از تیم های ورزشی دنیا و حتی اسپانیا تیم رئال مادرید توسط اعضا خود که به نام socios شناخته می شوند در طول تاریخ این باشگاه اداره می شده است و کاملا تصمیمات توسط این اعضا گرفته می شود.

باشگاه رئال مادرید در سال 2018 به ارزش 3.47 میلیارد یورو معادل 1.4 میلیارد دلار ارزش گذاری شد و در فصل 2016-2017 دومین باشگاه برتر دنیا در فوتبال شناخته شد که درآمدی معادل 674.6 ملیون دلار را به نام خود ثبت کرد.

این باشگاه یکی از باشگاه هایی است که حامیان زیادی دارد و تماشاگران زیادی دارد. باشگاه رئال مادرید یکی از سه عضو اصلی بنیانگذار لالیگا است که از زمان تاسیس این لیگ در سال 1929 تاکنون به همراه دو تیم اتلتیکو بیلبائو و بارسلونا به هیچ عنوان اقتدار خود را از دست نداده و همواره در بالای جدول بوده است. این باشگاه رقابت های حساسی با برخی از تیم ها همواره در طول تاریخ به دلایل مختلف داشته است که معروف ترین دیدار های این تیم به بازی آنها مقابل بارسلونا با نام ال کلاسیکو و یا دربی معروف مادرید در برابر اتلتیکو مادرید باز می گردد.

رئال مادرید در دهه 1950 به عنوان یکی از اصلی ترین قدرت های فوتبال اسپانیا و اروپا شناخته می شد و در این دهه موفق شد تا پنج پیروزی متوالی در اروپا را به دست بیاورد و در نهایت 7 بار فاتح اروپا باشد. این موفقیت ها در لیگ لالیگا هم تکرار شد و رئال در مدت 7 سال موفق شد 5 بار لالیگا را به دست بیاورد.

در این دوران رئال مادرید بازیکنانی مانند آلفردو دی استفانو (Alfredo Di Stéfano) ، فرنک پوشکاش (Ferenc Puskás)،فرانسیسکو گنتو (Francisco Gento) و ریموند کوپا (Raymond Kopa) را در اختیار داشت و به عقیده بسیاری از کارشناسان ورزشی دنیا بهترین تیمک دوران تاریخ رئال مادرید در این زمان بوده است.

در رویداد های داخلی تیم فوتبال رئال تا به حال موفق شده 64 بار قهرمانی را به دست بیاورد که از این تعداد 33 عنوان قهرمانی در لالیگا، 19 عنوان قهرمانی در کوپا دل ری، 10 بار قهرمانی در سوپر کاپ اسپانیا، یک بار کوپا ایوا دوارته و یک بار کوپا دلالیگا بوده است.

در مسابقات اروپایی و رویداد های جهانی نیز تیم رئال مادرید صاحب 25 عنوان قهرمانی است که 13 مورد از آن مربوط به قهرمانی در لیگ اروپا و لیگ قهرمانان اروپا، دو قهرمانی در جام یوفا و چهار بار قهرمانی در سوپر کاپ یوفا بوده است. در رویداد های بین المللی نیز شش بار تاکنون تیم رئال مادرید موفق به قهرمانی در جام باشگاه های جهان شده است.

رئال مادرید در 11 دسامبر 2000 به عنوان باشگاه قرن بیستم فیفا معرفی شد و به همین دلیل در 20 می ماه 2004 جایزه اوردر اف مریت قرن فیفا (FIFA Centennial Order of Merit) را به این تیم اهدا کردند. ضمن اینکه تیم رئال مادرید به عنوان بهترین تیم باشگاهی قرن بیستم در 11 فوریه 2010 توسط IFFHS انتخاب شد.

 در ژوئن 2017 تیم رئال مادرید موفق شد از عنوان قهرمانی خود در لیگ قهرمانان اروپا دفاع کند و برای سومین بار نیز این قهرمانی را در می ماه 2018 تکرار کرد و به اصطلاح هت ریک کند و باعث شد تا اعتبار این باشگاه و رنکینگ آنها در یوفا بالاتر برود.

باشگاه رئال مادرید هم اکنون در تیم های زیر فعال است:

• فوتبال
• فوتبال B
• فوتبال زیر 19 سال
• بسکتبال
• بسکتبال B

ضمن اینکه این تیم در بخش های زیر نیز فعال بود که هم اکنون این بخش ها تعطیل شده اند:

• فوتبال C
• هندبال
• راگبی
• والیبال

تاریخچه باشگاه رئال مادرید

سال های اولیه تاسیس این باشگاه در بین سال های 1902 تا 1945

ساختارهای ابتدایی و اولیه باشگاه رئال مادرید به زمانی بر می گردد که فوتبال توسط آکادمی ها و دانش آموزان Institución Libre de Enseñanza که در واقع فارغ التحصیلان دانشگاه های کمبریج و آکسفورد بودند، به شهر مادرید معرفی و در این شهر شکل گرفت.

این فارغ التحصیلان در ابتدا باشگاه اسکای فوتبال (Sky Football) را تاسیس کردند که البته در بین مردم به نام La Sociedad شناخته می شد زیرا این تنها تیم فوتبالی بود که صبح های روز یکشنبه در استادیوم مونکلوا (Moncloa) بازی می کرد.

در سال 1900 درگیری هایی در این تیم شکل گرفت که نهایتا منجر به این شد که برخی از این اعضا و بازیکنان از این تیم جدا شده و تیم دیگری به نام نووآ (Nueva Sociedad de Football) به معنی اجتماع جدید فوتبالی (New Society of Football) را شکل دهند. این نام به این دلیل انتخاب شد که آنها می خواستند خود را از تیم اسکای فوتبال متمایز کنند.

یکی از این مخالفان فردی به نام جولیان پالاسیوس (Julián Palacios) بود که به عنوان اولین رئیس باشگاه رئال مادرید شناخته می شود و بعد از او دو برادر به نام های خوآن پادروس (Juan Padrós) و کارلوس پادروس (Carlos Padrós) بعد ها به عنوان اولین رئسای رسمی باشگاه رئال شناخته شدند.

در سال 1901 این باشگاه جدید به باشگاه فوتبال مادرید (Madrid Football Club) تغییر نام داد. بعد ها با تغییر ساخت و سازی که در سال 1902 اتفاق افتاد تیم فوتبال اسکای به باشگاه فوتبال جدید (New Foot-Ball Club) نامگذاری شد.

در 6 مارس 1902 بعد از اینکه هیئت مدیره جدید باشگاه خوآن پادروس را به عنوان اولین رئیس رسمی باشگاه انتخاب کرد تیم فوتبال مادرید رسما تاسیس شد.

تاریخچه باشگاه رئال مادرید

پس از گذشت سه سال از تاسیس این باشگاه در سال 1905 تیم مادرید موفق شد با شکست دادن تیم اتلتیکو مادرید اولین عنوان باشگاه را به دست بیاورد. سپس در 4 ژانویه 1909 باشگاه مادرید به عنوان یکی از بنیانگذاران فدراسیون فوتبال سلطنتی اسپانیا تبدیل شد. در آن زمان آدولفو ملدنز (Adolfo Meléndez ) به عنوان رئیس باشگاه مادرید قرار داد پایه این فدراسیون فوتبال را امضا کرد.

پس از گذر از اینزمان ها در سال 1912 تیم فوتبال مادرید به استادیوم Campo de O’Donnell نقل مکان کرد. در سال 1920 نام باشگاه پس از آنکه شاه آلفوسو سیزدهم (King Alfonso XIII) نشان سلطنتی رئال (Real) یا همان رویال (Royal) را به این باشگاه اهدا کرد.

در سال 1929 اولین لیگ فوتبال اسپانیا تاسیس شد. رئال مادرید در فصل اول این مسابقات در حالی که تا آخرین روزها مبارزه می کرد در نهایت با شکست در مقابل اتلتیکو و بصورت مشترک با تیم بارسلونا در مقام دوم باقی ماند. رئال مادرید اولین مقام خود را در مسابقات لیگ اسپانیا در فصل 1931-1932 به دست آورد و موفق شد در فصل بعد هم دوباره از عنوان خود دفاع کند و به اولین تیمی تبدیل شود که دو بار پیاپی در این لیگ قهرمان شده است.

در تاریخ 14 آوریل 1931 ورود دومین جمهوری اسپانیا باعث شد تا عنوان رئال از تیم رئال مادرید گرفته شود و به همان نام باشگاه فوتبال مادرید نامگذاری شود.

 در طول جنگ جهانی دوم فوتبال در اسپانیا ادامه داشت و در تاریخ 13 ژون 1943 در یک بازی فوق العاده و تاریخی تیم مادرید موفق شد تیم بارسلونا را با نتیجه 11-1 شکست دهد. این بازی در مرحله نیمه نهایی مسابقات کوپا دل جنرالیزیمو (Copa del Generalísimo) برگزار می شد که بعد ها این مسابقات به افتخار ژنرال فرانکو (General Franco) به نام کوپا دل ری (Copa del Rey) تغییر نام داد.

گفته می شود که دلیل این نتیجه این بوده که پلیس بازیکنان بارسلونا را تهدید کرده است و به آنها گفته که تنها به خاطر لطف آنها است که برخی از بازیکنان این تیم می توانند در کشور اسپانیا باقی بمانند و در صورت پیروز شدن در این بازی همه آنها اخراج و یا مشکلات امنیتی برای آنها ایجاد خواهد شد. در همین دوران رئیس باشگاه بارسلونا به نام انریک پینیرو (Enric Piñeyro) توسط هواداران تیم مادرید مورد حمله قرار گرفت.

با این حال هیچ وقت این اتهامات ثابت نشد و همچنان هم فیفا و هم یوفا این نتیجه را بصورت قانونی پذیرفته اند. به گفته روزنامه نگار اسپانیایی و خواننده اسپانیایی، خوان کارلوس پاسموننتس (Juan Carlos Pasamontes)، ژوزف واله (Josep Valle) بازیکن تیم بارسلونا ادعا کرده که نیروهای امنیتی اسپانیا قبل از مسابقه وارد ورزشگاه شده بودند.

در عوض در پایان نیمه اول بازی مربی بارسلونا به نام خوان خوزه نوژس (Juan José Nogués) و تمامی بازیکنانش به دلیل خشونتی که بازیکنان رئال در بازی داشتند عصبانی بودند و به دلیل پرخاشگری که از سوی تماشاچیان می شد مضطرب و آشوب بودند.

 حتی در این میان تیم بارسلونا قصد می کند که بازی را ترک کند که در این لحظه رئیس پلیس مادرید ظاهر می شود و به آنها دستور می دهد که به میدان بازگردند و بازی را دنبال کنند.

سانتیاگو برنابئو یست (Santiago Bernabéu Yeste) و موفقیت اروپای در بین سال های 1945 تا 1975

سانتیاگو برنابئو یست (Santiago Bernabéu Yeste) در سال 1945 به عنوان رئیس باشگاه رئال مادرید انتخاب شد. با مدیریت او استادیوم سانتیاگو برنابئو و تمامی تجهیزات و امکانات ورزشی سیوداد دپورتیووا (Ciudad Deportiva) که در طول جنگ  داخلی اسپانیا آسیب دیده بودند بازسازی شد.

علاوه بر این در طی دهه 1950 میگوئل مالبو (Miguel Malbo) بازیکن سابق تیم رئال مادرید آکادمی جوانان تیم رئال مادرید را به نام کانترا (cantera) را تاسیس کرد که امروزه به نام آکادمی لا فابریکا (La Fábrica) شناخته می شود.

برنابئو از سال 1953 شوره به عقد قرار داد با بازیکنان خارجی به عنوان استراتژی جدید باشگاه کرد که برجسته ترین این بازیکنان در این دوره آلفردو دی استفانو (Alfredo Di Stéfano) بود.

در سال 1955 با ایده فردی به نام گابریل هانوت (Gabriel Hanot) که یک روزنامه نگار ورزشی فرانسوی بود و هم زمان سردبیر روزنامه های L’Équipe، Bernabéu، Bedrignan وGusztáv Sebes هم بود قرار بر این شد که یک تورنمنت برای قهرمان تمامی لیگ های فوتبال سراسر اروپا برگزار شود که در نهایت با تغییراتی که این تونمنت داشت تبدیل شد به آنچه که امروزه از آن به عنوان لیگ قهرمانان اروپا یاد می شود.

تیم فوتبال رئال مادرید در طول این سال ها تحت هدایت برنابئو به عنوان قدرت اصلی فوتبال اسپانیا و اروپا تبدیل شد. این باشگاه پنج بار در بین سال های 1956 تا 1960 موفق به قهرمانی در لیگ اروپا شد که شامل قهرمانی در فینال هامدن پارک (Hampden Park) در روزی که با نتیجه 7-3 تیم آینترخت فرانکفورت را در سال 1960 شکست دادند هم می شود.

 پس از این قهرمانی ها رئال همیشه پایه ثابت قهرمانی و کسب مدال در اروپا بود و به همین دلیل همواره جایزه افتخاری یوفا (UEFA badge of honour) را به دست می آورد.

تیم فوتبال رئال مادرید جام اروپا را برای ششمین بار در سال 1966 به دست آورد. این قهرمانی با شکست تیم پارتیزان بلگراد (Partizan Belgrade) با نتیجه 2-1 به دست آمد که در این تیم رئال عمدتا بازیکنان بومی و ملی اسپانیایی حضور داشتند. به همین دلیل به این تیم لقب یی یی (Yé-yé) دادند.

در واقع لقب Yé-yé از عبارت Yeah, yeah, yeah در شعر یا ترانه معروف She Loves You از گروه کرThe Beatles  گرفته شده است و این اتفاق زمانی افتاد که چهار نفر از اعضای تیم از این بیت شعر برای مارکا (Marca) پیام فرستادند و این ترانه را جعل کردند.

نسل فوتبال رئال مادرید معروف به Yé-yé همان نسلی بودند که موفق به نایب قهرمانی در لیگ اروپا در سال های 1962 و 1964 شدند.

در دهه 1970 تیم فوتبال رئال مادرید پنج بار قهرمان لیگ اسپانیا و سه بار قهرمان جام حذفی اسپانیا شد. این باشگاه نخستیم جام یوفا را در سال 1971 با شکست تیم چلسی با نتیجه 2-1 به دست آورد. در 2 جولای 1978 در حالی که بازی های جام جهانی در آرژانتین در حال برگزاری بود رئیس باشگاه رئال مادرید سانتیاگو برنابئو درگذشت.

 فیفا در طول مسابقات جام جهانی سه روز را به عنوان روز عزای عمومی اعلام کرد. سال بعد باشگاه رئال به پاس قدردانی و سالگرد این مربی ارزشمند اولین نسخه از ترافئو سانتیاگو برنابئو (Trofeo Santiago Bernabéu) را برگزار کرد.

دوران کوئینتا دل بویتر (Quinta del Buitre) و موفقیت پایدار رئال در طول سال های 1980 تا 2000

در اوایل دهه 1980 رئال مادرید موفقیت ها و عناوین اولی خود را از دست داد تا  اینکه گروه جدیدی از بازیکنان و ستارگان جوان رشد یافته در آکادمی این باشگاه بتوانند به سطح  تیم برسند و موفقیت های داخلی باشگاه را تکرار کنند.

ژولیو سزار ایگلسیاس (Julio César Iglesias) روزنامه نگار ورزشی اسپانیا نام این نسل تازه وارد تیم رئال را لا کوئینتا دل بویتر (La Quinta del Buitre) گذاشت که این نام از نام مستعار یکی از بازیکنان جوان به نام Emilio Butragueño گرفته شده بود.

چهار بازیکن ستاره دیگر که در این دوران حضور پیدا کردند عبارت بودن از: مانوئل سانچز (Manuel Sanchís)، مارتین وزکوئز (Martín Vázquez)، مایکل (Míchel) و میگوئل پاردزا (Miguel Pardeza) که همه این پنج بازیکن از فارغ التحصیلان آکادمی جوانان رئال مادرید  بودند.

با پیوستن کوئینتا بعد از جدا شدن پاردزا برای پیوستن به زارا گوزا در سال 1986 به سایر بازیکنان نامداری همچون دروازه بان فرانسیسکو بویو (Francisco Buyo)، دفاع راست میگوئل پورلان چندو (Miguel Porlán Chendo) و مهاجم مکزیکی هوگو سانچز (Hugo Sánchez) ، رئال مادرید به یکی از بهترین تیم های لیگ داخلی اسپانیا و اروپا در نیکه دوم دهه 1980 تبدیل شد.

این تیم موفق شد دو جام یوفا ، 5 قهرمانی داخلی اسپانیا بصورت متوالی و یک جام اسپانیا و سه سوپر جام اسپانیا را در این دوران به دست بیاورد. در اوایل دهه 1990 کوئینتا (La Quinta del Buitre) به همراه مارتین وزکوئز (Martín Vázquez)، امیلی بوترانگوئلو (Emilio Butragueño) و مایکل (Míchel) تیم رئال را ترک کردند.

در سال 1996 رئیس باشگاه رئال مادرید لورنزو سانز (Lorenzo Sanz) اعلام کرد که فابیو کاپلو (Fabio Capello) به عنوان مربی تیم رئال مادرید انتخاب شده است. هر چند کاپلو تنها برای یک فصل در رئال مادرید باقی ماند اما در همین یک فصل تیم رئال را قهرمان اسپانیا کرد و بازیکنانی مانند پردراگ میهایتوویچ (Predrag Mijatović) ، داوور شوکر (Davor Šuker)، کلارنس سیدورف (Clarence Seedorf)، روبرتو کارلوس (Roberto Carlos) و یا دروازه بان بودو ایگنر (Bodo Illgner) را وارد رئال مادرید کرد.

این بازیکنان با پیوستن به بازیکنان بزرگ دیگری که در باشگاه حضور داشتند مانند رائول فرناندو هیرو (Fernando Hierro) و فرناندو ردوندو (Fernando Redondo) را پیوستند.

 در نتیجه رئال مادرید با اضافه شدن فرناندو مورینتس (Fernando Morientes) در سال 1997 به این تیم پس از 32 سال انتظار برای هفدمین جام قهرمانی اروپایی خود در سال 1998 تحت هدایت یوپپ هاینکس (Jupp Heynckes)، موفق شد یوونتوس را با نتیجه 1-0 در فینال لیگ قهرمانان اروپا با گل میهایتووچ (Mijatović) شکست دهد و قهرمان شود.

در سال 1999 ویسنته دل بوسکه (Vicente del Bosque) در نهایت در نوامبر به عنوان مربی تیم رئال مادرید انتخاب شد.

برای آخرین فصل مسابقات در قرن یعنی فصل 1999-2000 تیم رئال مادرید با رهبری دل بوسکه و با بازیکنان قدیمی تر به نام های فرناندو هیرو (Fernando Hierro)، فرناندو ردوندو (Fernando Redondo)، روبرتو کارلوس (Roberto Carlos) و رائول گونزالس (Raúl González) و با اضافه شدن جوانانی با استعداد به نام های فرناندو مورینتس (Fernando Morientes)، گوت (Guti) و ایگر کاسیاس (Iker Casillas) و با ورود بازیکنان جدیدی مانند استیو مکمنمن (Steve McManaman) و نیکلاس آنلکل (Nicolas Anelka) از لیگ برتر انگلیس به این تیم و با همراهی استعداد های محلی رئال یعنی مایکل سالگادو (Míchel Salgado) و ایوان هلگورا (Iván Helguera) تیم رئال مادرید متحول شد.

در فصل اول حضور دل بوسکه در تیم رئال مادرید این تیم موفق شد برای هشتمین بار فاتح لیگ قهرمانان اروپا شود. در این فینال که با نتیجه 3-0 به نفع رئال به اتمام رسید گل های دیدار را مورینتس، مکمنمن و رائول به ثمر رساندند. این اولین موفقیت برای یک دوره موفق طولانی تاریخی برای رئال مادرید بود.

دوران فلورنتینو پرز (Florentino Pérez) در بین سال های 2000 تا 2006

در جولای سال 2000 فلورنتینو پرز (Florentino Pérez) به عنوان رئیس جدید باشگاه رئال مادرید انتخاب شد. او در زمان انتصاب خود قول داد که سهام باشگاه را تا 270 میلیون یورو افزایش دهد و امکانات باشگاه را بازسازی و بهبود ببخشد. اولین کار بزرگ و ارزشمند پرز بعد از ریاست باشگاه عقد قرار داد با لوئیس فیگو (Luís Figo) یکی از قهرمانان تیم بارسلونا بود.

در سال بعد باشگاه زمین های تمرین خود را بازسازی کرد شروع به هزینه کردن برای خرید ستارگان بزرگی مانند زیندین زیدان (Zinedine Zidane)، رونالدو (Ronaldo)، لوئیس فیگو (Luís Figo)، دیوید بکام (David Beckham) و فابیو کاناوارو (Fabio Cannavaro) در تابستان همان سال کرد.

بحث های زیادی در مورد پول های که پرز در این سال ها گفته شد و برخی آنها را قمار می دانستند. با این وجود و با توجه به اینکه تیم رئال مادرید موفق شد لیگ قهرمانان اروپا و قهرمانی بین قاره ای در سال 2002 را به دست بیاورد و به دنبال آن در سال 2003 نیز در لالیگا قهرمان شود ولی به مدت سه سال این تیم هیچ مقامی به دست نیاورد.

چند روز بعد از اینکه تیم رئال قهرمان لالیگا در فصل 2003 شد مشاجراتی در باشگاه به وجود امد. اولین تصمیم جنجالی پرز زمانی بود که دل بوسکه را از تیم اخراج کرد. به دنبال این تصمیمات بیش از دوازده بازیکن مانند فرناندو هیرو کاپیتان و بسیاری دیگر تیم رئال را ترک کردند.

در همین زمان کلودیو مکله له (Claude Makélélé) از تست تیم با وجود اینکه مبلغ بسار کمی درخواست کرده بود کنار گذاشته شد و او به تیم چلسی پیوست.

زیدان در واکنش به این تصمیمات گفت در حالی که تیم موفق و قهرمان شده این گونه تصمیمات و رفتن بازیکنان بیش از حد زیاد است در حالی که تیم قهرمان معمولا عوض نمی شود. پس از این اتفاقات تیم رئال مادرید با سرمربی گری کارلوس کایروز (Carlos Queiroz) لیگ داخلی را با پیروزی بسیار خفیف و سخت در برابر رئال بتیس شروع کرد.

در فصل 2005-2006 تیم رئال مادرید فصل را با وعده خرید چندین بازیکن جدید آغاز کرد. در این فصل جولیو باپتیستا (úlio Baptista) با 24 میلیون یورو، روبینیو (Robinho) با 30 میلیون یورو و سرخیو راموس (Sergio Ramos) با 27 میلیون یورو به رئال مادرید پیوستند.

با این حال اوضاع رئال خیلی تفاوتی نکرد و رئال مادرید به باخت های خود از جمله باخت 3-0 به بارسلونا در سانتیاگو برنابئو در نوامبر 2005 ادامه می داد. در ماه های بعد یک مربی رئالی به نام واندرلی لوکزامبورگ (Wanderley Luxemburgo) به جای خوان رومن لوپز کارو (Juan Ramón López Caro) قرار گرفت. 

با این انتصاب تیم رئال بعد از اینکه در نیمه نهایی کوپا دل ری با نتیجه 6-1 به رئال ساراگوسا باخت اما کمی به فرم خوب خود بازگشت. اما مدتی بعد از ان برای چهارمین سال متوالی تیم رئال از لیگ قهرمانان اروپا حذف شد که این بار به دست آرسنال این اتفاق افتاد. در تاریخ 27 فوریه 2006 و بعد از این همه نامامی بالاخره فلورنتینو پرز استعفا داد.

دوران رامون کالدرون (Ramón Calderón) در بین سال های 2006 تا 2009

در تاریخ 2 جولای 2006 رامون کالدرون (Ramón Calderón) به عنوان رئیس باشگاه رئال مادرید انتخاب شد. او در اولین اقدام خود فابیو کاپلو (Fabio Capello) را مجددا به عنوان مربی جدید تیم رئال مادرید به همراه پریدراگ میهایتوویچ (Predrag Mijatović) به عنوان مدیر ورزشی تیم منصوب کرد.

رئال مادرید در سال 2007 بعد از چهار سال موفق شد در لالیگا قهرمان شود اما با این وجود در پایان فصل کاپلو از تیم اخراج شد.

 این عنوان در تاریخ 17 ژوئن به دست آمد جایی که رئال مادرید در برنابئو در مقابل مایورکا قرار گرفت و تیم های بارسلونا و سویا نیز دو تیم مدعی دیگر بودند که به ترتیب در مقابل تاراگونا و ویارئال قرار گرفتند. در ابتدا در نیمه اول رئال بازی را 1 بر 0 باخت در حالی که بارسلونا از تاراگونا 3-0 جلو بود ولی در نیمه دوم رئال 3 گل زد و موفق شد تا بازی را 3-1 به نفع خود به پایان برساند و بتواند عنوان قهرمانی لالیگا را که بعد از سال 2003 موفق به کسب آن نشده بود، به دست بیاورد.

دومین دوره حضور فلورنتینو پرز (Florentino Pérez) از سال 2009 تاکنون

در وال ژوئن 2009 فلورنتینو پرز برای بار دیگر به عنوان رئیس باشگاه رئال منصوب شد. پرز باز هم همان سیاست گالاتیکی (Galácticos) خود را در پیش گرفت. او کاکا (Kaká) را از میلان به مبلغ 56 میلیون پوند خریداری کرد و بعد از آن با خرید کریستیانو رونالدو (Cristiano Ronaldo) از منچستر با مبلغ 80 میلیون پوند بار دیگر رکورد خرید باشگاه را شکست.

ور در می ماه سال 2010 خوزه مورینیو (José Mourinho) را به عنوان مربی تیم انتخاب کرد. در آوریل 2011 یک رویداد عجیب و غریب اتفاق افتاد که در این زمان 4 بازی ال کلاسیکو تنها در 18 روز بصورت متوالی برگزار شد.

اول رویارویی در ال کلاسیکو در 17 آوریل در رقابت های لالیگا اتفاق افتاد که این بازی با نتیجه 1-1 به تساوی انجامید و هر دو گل تیم ها از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید. بازی بعدی در فینال کوپا دل ری بود که با نتیجه 1-0 به نفع رئال مادرید به اتمام رسید.

 در ادامه دو بازی در لیگ قهرمانان اروپا اتفاق افتاد که دو تیم در مرحله نیمه نهایی بصورت رفت و برگشت به مصاف هم رفتند و در مجموع تیم رئال 3-1 به بارسلونا در این رقابت ها باخت.

فصل 2011-2012 با قهرمانی رئال به پایان رسید و رئال موفق شد به 32 مین قهرمانی خود در این رقابت ها دست یافته و رکورد دار شود. ضمن اینکه این فصل برای رئال فصل جابه جایی رکوردهای بسیار زیادی بود. از جمله کسب 100 امتیاز در یک فصل، به ثمر رساندن 121 گل در یک فصل، تفاضل گل 89+ ، 16 برد خارج از خانه و در مجموع 32 پیروزی در این لیگ از جمله این رکورد ها بود که رئال به نام خود ثبت کرد.

در همان فصل کریستیانو رونالدو تبدیل به سریع ترین بازیکن در به ثمر رساند 100 گل برای یک تیم در لالیگا شد. این رکورد قبلا در اختیار فرنس پوشکاش (Ferenc Puskás) بود که موفق شده بود در 91 بازی 92 گل به ثمر برساند ولی رونالدو با سبقت از او موفق شد در 105 بازی 100 گل را به نام خود ثبت کند.

رونالدو یک رکورد در باشگاه را به نام خود به ثبت رساند و تبدیل به اولین بازیکن این باشگاه شد که با 60 گل بصورت انفرادی در یک سال به ثمر رسانده و جلوتر از دیگران قرار می گیرد. او این 60 گل را در برابر 19 تیم متفاوت به ثمر رساند و از این حیث نیز عنوان دار شد.

رئال مادرید فصل 2012-2013 را با پیروزی در سوپر کاپ اسپانیا شروع کرد و در این دیدار به دلیل گل زده در خانه حریف موفق شد بارسلونا را شکست دهد اما در رقابت های لیگ اسپانیا به عنوان دومی بسنده کرد.

بزرگترین خرید رئال مادرید در فصل 2012-2013 بدون تردید خرید بازیکن طلایی و فوق العاده تاتنهام به نام لوکا مودریچ (Luka Modrić) بود. این بازیکن با مبلغ 33 میلیون پوند به رئال پیوست. بعد از یک شکست نا امید کننده در برابر اتلتیکو مادرید در فینال کوپا دل ری در سال 2013 ، پرز اعلام کرد که خوزه مورینیو طی یک توافق دو طرفه در پایان فصل از رئال جدا خواهد شد.

لا دسیما (La Décima) و سه گانه اروپایی

در 25 ژوئن 2013 کارلو آنچلوتی (Carlo Ancelotti) به عنوان مدیر و مربی تیم بعد از رفتن مورینیو انتخاب شد و یک کمک مربی نامدار به نام زین الدین زیدان (Zinedine Zidane) را به عنوان دستیار اول خود معرفی کرد.

در 1 سپتامیر 2013 یک قرارداد بلند مدت با گریت بیل (Gareth Bale) امضا شد و این بازیکن از تاتنهام با ثبت رکود مبلغ انتقال با قیمت 100 میلیون پوند که یک رکورد جهانی بود به رئال مادرید پیوست.

در فصل اول حضور آنچلوتی در رئال، این تیم موفق شد با تک گل گریت بیل در فینال کوپا دل ری تیم بارسلونا را شکست داده و قهرمان این رقابت ها شود. در تاریخ 24 می ماه رئال مادرید موفق شد اتلتیکو مادرید را در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2014 شکست دهد و اولین عنوان قهرمانی خود را در اروپا از سال 2002 به این طرف به دست بیاورد.

تیم رئال با کسب این قهرمانی به اولین تیم باشگاهی تبدیل شد که موفق شده است 10 بار لیگ قهرمانان اروپا یا لیگ اروپا را به دست بیاورد که به لا دسیما (La Décima) شهرت دارد.

 

لا دسیما (La Décima) و سه گانه اروپایی

پس از پیروزی در لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2014، رئال مادرید با کیلور ناواس (Keylor Navas) به عنوان دروازه بان، یک هافبک وسط به نام تونی کروس (Toni Kroos) و یک هافبک نفوذی به نام جیمز رودریگز (ames Rodríguez) را خریداری کرد.

رئال سوپر کاپ اروپا در فصل 2014 را هم با پیروزی برابر سویا به دست آورد و 79 مین جام رسمی خود را کسب کرد. در آخرین هفته پنجره نقل و انتقالات سال 2014 رئال مادرید دو بازیکن اصلی خود را به فروش رساند. ژابی آلونسو (Xabi Alonso) به بایر مونیخ پیوست و آنخل دی ماریا (Ángel Di María) به منچستر یونایتد فروخته شد.

این تصمیم باشگاه جنجال های زیادی به همراه داشت تا جایی که کریستیانو رونالدو هم گفت: اگر من در راس کار بودم این اتفاق به شکل دیگری می افتاد. در همین خصوص کارلو آنچلوتی اعتراف کرد که ما با این کار باید از صفر شروع کنیم.

پس از اینکه رئال فصل 2014-2015 را به آرامیدر لالیگا شروع کرد در ادامه موفق شد تا 22 بازی بدون شکست را رکورد بزند که شامل پیروزی در برابر بارسلونا و لیورپول هم می شد.

 این رکود در واقع شکستن رکورد قبلی بارسلونا فرانک رایکارد بارسلونا در فصل 2005-2006 هم بود جایی که بارسلونا موفق شده بود تحت مربیگری فرانک رایکارد 18 بازی بدون شکست را داشته باشد.

این رکورد تا بازی افتتاحیه سال 2015 در برابر والنسیا ادامه داشت تا اینکه سرانجام والنسیا رئال مادرید را شکست داد و این باعث شد تا رئال با شکستن رکورد جهانی که 24 بازی بدون شکست بود تنها دو بازی فاصله داشته باشد ولی نتواند این رکورد را به نام خود کند.

رئال مادرید در برابر یوونتوس در مرحله نیمه نهایی شکست خورد و موفق نشد در لیگ قهرمانان اروپا باقی بماند. همچنین در همین فصل رئال کوپا دل ری را از دست داد و در لیگ هم پشت سر بارسلونا که قهرمان شده بود با دو امتیاز فاصله در رده دوم قرار گرفت. این ناکامی ها باعث شد تا سرانجام کارلو آنچلوتی در 25 مه ماه 2015 از تیم رئال کنار گذاشته شود.

در 3 ژوئن 2015 رافائل بنیتس (Rafael Benítez) به عنوان مربی جدید باشگاه رئال مادرید با قرار دادی سه ساله انتخاب شد. رئال در لیگ 10 بازی را بدون شکست دنبال کرد و در بازی یازدهم در برابر سویا با نتیجه 3-2 بازی را در سانتیاگو برنابئو باخت. این باخت با یک باخت سنگین 4-0 در اولین ال کلاسیکو فصل در برابر بارسلونا ادامه یافت.

در کوپا دل ری در مرحله یک سی و دوم رئال در حالی که با ترکیب اصلی خود وارد زمین نشده بود در یک بازی بد در دنیس کریشوف (Denis Cheryshev) در بازی رفت در مقابل کادیز با نتیجه 3-1 بازی را واگذار کرد و با توجه  به اینکه بازی برگشت هم لغو شد رئال مادرید ناک اوت شد و با طرز بدی از مسابقات حذف شد.

رافائل بنیتس با توجه به اینکه اصلا در بین هواداراان رئال محبوبیت به دست نیاورد، نتیج ضعیفی کسب  کرد ، بازیکنان تیم ناراضی بودن و به خوبی نتوانست وظایف خود را در تیم اعمال کند در 4 ژانویه 2016 از تیم رئال رفت.

در تاریخ 4 ژانویه 2016 و با رفتن بنیتس از رئال زین الدین زیدان در اولین تجربه سر مربیگری خود با  رئال قرارداد امضا کرد.

 تحت هدایت زین الدین زیدان تیم رئال مادرید در حالی که تنها یک امتیاز با بارسلونای قهرمان فاصله داشت در رده دوم فصل 2015-2016 را به اتمام رساند.

در تاریخ 28 می ماه رئال مادرید موفق شد یازدهمین عنوان قهرمانی خود را به دست بیاورد و به دست صاحب رکورد بیشترین موفقیت در رقابت های لالیگا شد. این موفقیت به عنوان لا آندسیما (La Undécima) شناخته شد.

رئال مادرید فصل 2016-2017 خودر ا آغاز کرد. این فصل اولین فصلی بود که از ابتدا زیدان روی نیمکت رئال می نشست. او بازی های این فصل را با پیروزی در سوپر جام اروپا در سال 2016 آغاز کرد. در تاریخ 10 دسامبر 2016 رئال مادرید در حالی قهرمان لالیگا شد که 35 بازی را بدون شکست به پایان رساند و یک رکورد جدید فوق العاده از خود به جای گذاشت.

در 18 دسامبر 2016 تیم رئال مادرید یک تیم ژاپنی به نام کاشیما آنتلرز (Kashima Antlers) را با نتیجه 4-2 در فینال جام باشگاهی جهان شکست داد و قهرمان شد. با تساوی 3-3 در برابر سویا شکست ناپذیری رئال مادرید در تاریخ 12 ژانویه 2017 به 40 عدد رسید و این باعث شد تا رکورد بارسلونا را با 39 بازی بدون شکست در تمامی مسابقات را بشکند.

در می ماه همان سال رئال مادرید موفق شد بعد از 5 سال دوباره لالیگا را فتح کند و برای سی و سومین بار قهرمان این مسابقات شود. سه روز بعد رئال در برابر سویا با نتیجه 2-1 مغلوب شد تا شکست ناپذیری آنها سرانجام به اتمام برسد.

در 3 ژوئن رئال مادرید در فینال لیگ قهرمانان اروپا در برابر یوونتوس قرار گرفت و موفق شد برای دومین سال متوالی با شکست این تیم قهرمان این مسابقات شود و تبدیل به اولین تیمی شود که از عنوان خود در این رقابت ها دفاع کند البته بعد از اینکه این رقابت ها به نام لیگ قهرمانان اروپا تغییر نام داد.

اولین عنوان در کل این ادوار متعلق به میلان ایتالیا است که در سال های 1989 و 1990 موفق به قهرمانی پشت سر هم در این رقابت ها شد.

این دوازدهمین بار بود که رئال قهرمان لیگ قهرمانان اروپا می شد و موفق شد افتخارات خود را توسعه دهد ضمن اینکه این سومین بار در 4 سال بود که رئال قهرمان می شد. این موفقیت نیز به نام لا دودسیما (La Duodécima) شناخته می شد.

در فصل 2016-2017 بزرگترین قهرمانی در تاریخ رئال مادرید از نظر افتخاری را رئال تجربه کرد. این تیم در ابتدا در سوپر کاپ اروپا در سال 2017 موفق شد تیم منچستر یونایتد را با نتیجه 2-1 شکست دهد و قهرمان شود.

 5 روز بعد تیم رئال موفق شد بارسلونا را در نیو کمپ در اولین بازی سوپر کاپ اسپانیا در سال 2017 شکست دهد و در بازی برگشت نیز 2-0 پیروز شد. رئال همچنین به مجموع 24 بازی بدون شکست بارسلونا در بازی ال کلاسیکو پایان داد و با نتیجه 5-1 تیم بارسلونا را شکست داد.

رئال مادرید در سال 2018 برای سومین بار موفق شد لیگ قهرمانان اروپا را به دست بیاورد و به اولین تیمی تبدیل شود که موفق شده سه بار عنوان قهرمانی را در سه سال متوالی از زمان شروع این رقابت ها، از آن خود کند. ضمن اینکه تیم رئال موفق شد با ثبت این قهرمانی سه عنوان قهرمانی اروپا را بعد از بایر مونیخ سال 1970 به دست بیاورد.

در 30 می ماه تنها 5 روز بعد از قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا زین الدین زیدان استعفا داد، دلیل کار او کاملا مشخص نشد ولی خود او اذعان کرد که برای تغییر تیم و تجارب جدید این کار را انجام می دهد.

در تاریخ 12 ژوئن، رئال مادرید با زولین لوپتگی (Julen Lopetegui) به عنوان مربی جدید تیم توافق کرد. لوپتگی سر مربی تیم ملی اسپانیا در جام جهانی 2018 بود که بعد از مشخص شدن توافق او با رئال مادرید مجبور شد تیم ملی را رها کند.

 در واقع وی عنوان کرد که بعد از جام جهانی خواهان هدایت رئال مادرید است و با این تیم توافق کرده اما مدیران ورزشی اسپانیا بلافاصله بعد از رسانه ای شدن این موضوع لوپتگی را از تیم ملی اخراج کردند و گفتند که این بر خلاف مقررات بوده که بدون اعلام به فدراسیون با تیمی مربی ملی مذاکره کند.

اما تیم رئال تنها این مشکل را نداشت، آنها در تابستان با رسانه ای شدن خبر انتقال رونالدو به یوونتوس شوک جدیدی را تجربه کردند.

رونالدو با توافق با یوونتوس به این تیم با 100 میلیون پوند انتقال یافت. در ادامه این اتفاقات لوپتگی هم نتوانست نتایج خوبی در رئال رقم بزند و عملکرد بسیار ضعیفی داشت که منجر به اخراج او از رئال شد و به جای او یک مربی کاستلینی به نام سانتیاگو سولاری (Santiago Solari) برای هدایت تیم انتخاب شد.

آرم و رنگ لباس

آرم باشگاه

اولین آرم باشگاه رئال مادرید یک طرح بسیار ساده بود که از ترکیب متقاطع حروف اول نام باشگاه (MCF) گرفته شده بود. این آرم با یک رنگ آبی تیره روی لباس های رئال نقش می بست. اولین تغییر در این آرم در سال 1908 اتفاق افتاد زمانی که این حروف فرم ساده تری به خود گرفتند و در یک دایره نمایش داده شدند.

تا زمان ریاست پدرو پاراگس (Pedro Parages) یعنی سال 1920 تغییر دیگری در آرم باشگاه داده نشد. در آن زمان پادشاه آلفونسو XIII نشان سلطنتی را به باشگاه به عنوان حمایت تیم اهدا کرد که با نام رئال یا رویال شناخته می شد و در ابتدای نام تیم آورده می شد.

 به همین دلیل تاج آلفونسو به عنوان این افتخار به آرم باشگاه اضافه شد و از آن پس تیم مادرید با تغییر نام به رئال مادرید شناخته شد.

با انحلال سلطنت در سال 1931 تمامی نمادهای سطلنتی باشگاه یعنی نام رئال و تاج روی آرم از باشگاه حذف شد. به جای تاج یک نماد نوار طلایی و سفید بر روی آرم باشگاه در نظر گرفته شد. در سال 1941 یعنی دو سال بعد از جنگ داخلی اسپانیا دوباره کرونا ریل (Corona Real) یا رویال کرون (Royal) یا تاج سلطنتی دوباره به آرم و نام باشگاه بازگشت و این درحالی بود که نماد نوار طلایی و سفید همچنان در لوگو باشگاه وجود داشت.

اخیرا در سال 2001 اصلاحاتی در زیباتر شدن آرم انجام شد و این به دلیل این بود که باشگاه رئال مادرید اعلام کرد در حال آماده کردن خود برای قرن بیست و یکم است. یکی از اصالاحاتی که انجام شد این بود که نوار طلایی و سفید به سایه ای مایل به زرد تغییر رنگ داد.

رنگ لباس تیم رئال مادرید

تیم رئال مادرید پیراهن سفید را همواره در طول تاریخ این باشگاه به عنوان کیت اصلی و رسمی این تیم حفظ کرده است. با این حال یک فصل را تیم رئال بدون رنگ سفید در مسابقات حاضر شد. این ابتکاری از اسکوبال (Escobal) و کوسادا (Quesada) در سال 1925 بود.

این دو نفر که از انگلستان به رئال آمده بودند به تبعیت از تیم محبوب آن زمان انگلیسی به نام کورینتیان  (Corinthian F.C.) تصمیم به تغییر رنگ لباس یا کیت رئال گرفتند که این تصمیم تنها یک سال ادامه داشت. در این سال تیم رئال با انتخاب رنگ مشکلی سعی داشت خود را مشابه تیم انگلیسی کند.

وقتی تیم رئال در مادرید با نتیجه 5-1 و در کاتالونیا با نتیجه 2-0 به بارسلونا باخت رئیس باشگاه با بهانه اینکه این لباس ها برای رئال خوش یمن نبوده اند و همان لباس سفید بهتر بود از این تصمیم برگشت و دوباره کیت رئال به رنگ سفید بازگشت.

در اوایل دهه 1940 کیت باشگاه رئال دوباره تغییراتی را در خود دید اما این تغییرات در رنگ لباس نبود بلکه لوگو باشگاه به سینه چپ پیراهن و دکمه هایی هم به بالای یقه پیراهن افزوده شد و تا کنون هم این تیپ لباس تا حدودی حفظ شده است.

در 23 نوامبر 1947 تیم رئال مادرید در ورزشگاه متروپولیتانو در بازی در برابر تیم اتلتیکو مادرید از لباس های شماره دار استفاده کرد و این تیم تبدیل به اولین تیمی شد که با لباس های شماره دار وارد بازی یا رقابت ها می شد. تیم لیدز نیز یک بار کیت رسمی خود را به تبعیت از رئال مادرید به رنگ سفید تغییر داد که این موضوع به سال 1960 باز می گردد و آنها از آن پس به جای رنگ آبی از رنگ سفید به عنوان کیت اصلی خود استفاده کردند.

رنگ اورجینال و ریشه ای مورد علاقه و دوم تیم رئال رنگ آبی و یا بنفش بود. از زمانی که رئال رنگ سفید را به عنوان رنگ کیت رسمی خود انتخاب کرد رنگ های زیادی مانند قرمز، سبز، نارنجی و سیاه را به عنوان کیت دوم رونمایی کرده است. کیت باشگاه رئال را شرکت آدیداس طراحی و تولید می کند که از سال 1998 تا کنون این وظیفه را عهده دار است.

نخستین حامی مالی یا اسپانسر کیت باشگاه نیز زانونسی (Zanussi) بوده که برای فصل های 1982-83، 1983-84 و 1984-85 این مهم را با عقد قراردادی به عهده داشت. پس از آن باشگاه با اسپانسر های دیگر مانند پارمالات (Parmalat) و اوتایسا (Otaysa) و یک قرار داد بلند مدت با تکا (Teka) از سال 1992 کار کرد.

 در سال 2001 رئال مادرید اسپانسری کیت خود را به شرکت تکا (Teka) اتمام داد و روی پیراهن های خود از Realmadrid.com برای ترویج وب سایت باشگاه استفاده کرد. سپس در سال 2002 رئال اسپانسری خود را به موبایل زیمنس (Siemens Mobile) داد. در سال 2006 لوگو بنکو زیمنس (BenQ Siemens) روی پیراهن های باشگاه نقش بست.

از سال 2007 تا 2013 حمایت مالی یا اسپانسری رئال مادرید را بوئین (bwin.com) بر عهده داشت که این به دلیل مشکلات مالی بنکو زمینس انجام شده بود.

هواپیمایی امارات (Fly Emirates) که در سال 2013 یک بار اسپانسری باشگاه را بر عهده گرفت این بار هم در سال 2017 قراردادی را با رئال امضا کرد و تا سال 2022 این قرارداد به ارزش 70 میلیون یورو در اختیاز این هواپیمایی می باشد.

در سال 2015 رئال مادرید یک قرار داد 10 ساله جدید هم با شرکت آدیداس بست که به ارزش 850 میلیون پوند یا 1 میلیون یورو که در هر فصل درآمدی  به ارزش 59 میلیون پوند یا 64 میلیون یورو برای رئال مادرید به همراه خواهد داشت.

زمین و استادیوم های رئال مادرید

پس از اینکه چندین سال رئال مادرید در زمین های فوتبال متفاوت بازی های خود را برگزار کرد نهایتا در سال 1912 این تیم به استادیوم Campo de O’Donnell نقل مکان کرد. این استادیوم در طول 11 سال به عنوان استادیوم رئال مادرید باقی ماند. پس از این 11 سال باشگاه رئال مادرید برای یک سال به استادیوم Campo de Ciudad Lineal نقل مکان کرد که یک استادیوم کوچک با ظرفیت 8000 نفر تماشاگر بود.

نهایتا بعد از یک سال باشگاه رئال مادرید استادیوم Estadio Chamartín را برای برگزاری مسابقات خانگی خود انتخاب کرد. این استادیوم در 17 مه ماه 1923 در بازی در مقابل نیوکاسل افتتاح شد. این ورزشگاه 22500 نفری رئال مادرید را برای گرفتن اولین عنوان لالیگایی خود میزبانی کرد.

با توجه به چندین موفقیت متوالی و به دنبال جاه طلبی های بیشتر و اینکه استادیومEstadio Chamartín ظرفیت و پتانسیل لازم را برای این جاه طلبی ها نداشت رئیس وقت باشگاه در سال 1943 یعنی سانتیاگو برنابئو (Santiago Bernabéu) تصمیم گرفت که یک استادیوم جدید برای باشگاه ساخته شود و سرمایه گذارانی برای این موضوع پیدا کرد و باشگاه استادیوم جدید خود را در 14 دسامبر 1947 افتتاح کرد.

این استادیوم همان استادیوم سانتیاگو برنابئو فعلی است که باشگاه رئال مادرید در آن بازی های خود را انجام می دهد اما در نظر داشته باشید که نام این استادیوم در سال 1955 به نام سانتیاگو برنابئو تغییر یافت و قبلا با این نام شناخته نمی شد.

اولین بازی که در این ورزشگاه انجام شد بین رئال مادرید و یک تیم پرتغالی به نام بلننسز (Belenenses) برگزار شد که این بازی با برتری لوس بلانکوس (Los Blancos) با نتیجه 3-1 به اتمام رسید و اولین گل به ثمر رسیده در این استادیوم توسط سابینو بارینگا (Sabino Barinaga) به ثمر رسید.

البته لازم به توضیح است که ظرفیت این استادیوم هر روز با تغییراتی همراه بوده تا به ظرفیت امروزی خود رسیده است. در واقع در سال 1953 بود که ظرفیت این استادیوم به 120 هزار نفر رسید.

 بعد از این سال به دلیل اینکه باید قابلیت هایی به استادیوم اضافه می شد و الزاماتی نیز باید رعایت می شد مانند اینکه ورزشگاه باید از حالت سکو دار بودن به صندلی تجهیز می شد تا برابر با مقررات یوفا شود و یا برخی از جایگاه ها باید تغییر می کرد، که این موضوعات باعث شد ظرفیت ورزشگاه محدود تر شود. در حال حاضر ظرفیت استادیوم سانتیاگو برنابئو برابر با 81044 نفر است.

اخیرا برنامه ای برای افزودن یک سقف قابل تعویض به استادیوم مطرح شده است. ورزشگاه رئال مادرید در رده چهارمین استادیوم بزرگ دنیا بعد از استادیوم های بوروسیا دورتمند، بارسلونا و منچستر یونایتد قرار دارد.

در این سال ها استادیوم سانتیاگو برنابئو میزبان رویدادهای مهمی بوده است که از جمله آنها می توان به فینال مسابقات قهرمانی اروپا در سال 1964، فینال جام جهانی 1982، فینال جام اروپا در سال های 1957، 1969 و 1980 و فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2010 را می توان نام برد.

استادیوم برنابئو ایستگاه مترو اختصاصی خود را در مادرید دارد که در مجاورت خط 10 مترو به نام سانتیاگو برنابئو قرار دارد. در 14 نوامبر 2007 استادیوم سانتیاگو برنابئو به استادیوم فوتبال نخبگان (Elite Football Stadium) توسط یوفا توسعه داده شد.

در تاریخ 9 مه ماه 2006 استادیوم آلفردو دی استفانو (Alfredo Di Stéfano) در شهر مادرید افتتاح شد و به عنوان زمین تمرین تیم رئال مورد استفاده قرار گرفت. بازی افتتاحیه این استادیوم بازی بین رئال مادری و تیم استاد د ریمز (Stade de Reims) بازی تکراری فینال 1956 در جام اروپا بود.

 در این بازیزئال مادرید با نتیجه 6-1 با گل های سرخیو راموس(Sergio Ramos)، دو گل از آنتونیو کاسانو (Antonio Cassano) ، 2 گل از روبرتو سولدادو (Roberto Soldado) و خوزه مانوئل جرادو (José Manuel Jurado) به ثمر رسید.

این استادیوم در حال حاضر بخشی از سیوداد رئال مادرید (Ciudad Real Madrid) است. امکانات آموزشی باشگاه رئال مادرید در خارج از مادرید هم در والدبباس (Valdebebas) واقع شده است. این استادیوم دارای 5000 نفر ظرفیت است و زمین اصلی خانگی تیم رئال مادرید کاستلین (Real Madrid Castilla) است. نام این استادیوم از نام رئیس سابق باشگاه آقای آلفردو دی استفانو گرفته شده است.

سوابق و آمار تیم رئال مادرید

رائول (Raúl) دارای رکورد بیشترین حضور در تیم رئال مادرید است. این بازیکن در 741 بازی برای رئال بازی کرده است و از سال 1994 تا سال 2010 در رئال مادری حضور داشته است.

پس از او ایکر کاسیاس (Iker Casillas) در رده دوم قرار دارد که با 725 بازی برای رئال صاحب این رتبه شده است. مانوئل سانچز جونیور (Manuel Sanchis, Jr) با 710 بازی در رده سوم قرار دارد.

با این توضیحات رکورد دار دروازه بانی برای رئال مادرید نیز در دستان ایکر کاسیاس با 725 بازی است. ضمن اینکه او با 166 بار بستن بازوبند کاپیتانی رکورد دار کاپیتانی تیم رئال مادرید نیز هست که 162 بار آن مربوط به زمانی است که در باشگاه رئال مادرید بازی می کرد و در تیم ملی نیز 127 بار کاپیتانی کرده که 47 بار آن مربوط به حضور در تیم رئال مادرید است.

کریستیانو رونالدو (Cristiano Ronaldo) برترین گل زن تیم رئال مادرید با به ثمر رساندن 450 گل برای این تیم است. 5 بازیکن دیگر نیز بیش از 200 گل برای رئال به ثمر رسانده اند که عبارتند از: آلفردو دی استفانو (Alfredo Di Stéfano) در بین سال ای 1953 تا 1964، سانتیانا (Santillana) در بین سال های 1971 تا 1988، فرانس پوشکاش (Ferenc Puskás) در بین سال های 1958 تا 1966، هوگو سانچز (Hugo Sánchez) در بین سال های 1985 تا 1992 و رکورد دار بعدی گل زده برای رئال یعنی رائول (Raúl) در بین سال های 1994 تا 2010 می باشند.

کریستیانو رونالدو همچنین دارای رکرود بیشترین گل زده در یک فصل یعنی 48 گل در یک فصل می باشد که این مهم در فصل 2014-2015 اتفاق افتاد. او همچنین گل زن ترین بازیکن رئال مادرید در لالیگا با 311 گل می باشد.

 دی استفانو 49 گل در 58 بازی در جام اروپایی برای رئال به ثمر رسانده که برای چندین دهه صاحب عنوان برترین گل زن اروپایی رئال بود تا اینکه رائول در سال 2005 از او پیشی گرفت و بعد از آن کریستیانو رونالدو با 105 گل موفق شد این رکورد را به نام خود بکند.

سریع ترین گل به ثمر رسیده شده برای رئال مادرید نیز توسط رونالدو برزیلی در 3 دسامبر 2003 در مسابقه ای در مقابل اتلتیکو مادرید در ثانیه 12 به ثمر رسید.

بصورت رسمی بالاترین میزان تماشاچی برای یک بازی رئال مادرید تعداد 83329 نفر در رقابت های کوپا دل ری سال 2006 بود. ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در مجموع 81044 نفر گنجایش دارد. بصورت میانگین نیز مسابقات فصل 2007-2008 رئال مادرید در هر بازی توسط 76324 نفر در ورزشگاه حمایت شده که این بالاترین رقم در تمامی لیگ های اروپایی است.

رئال مادرید همچنین بیشترین رکورد بازی در فوتبال اسپانیا را با بیشترین تعداد عنوان و مقاوم رقابت های داخلی را با 33 قهرمانی تا سال 2016-2017 دارد. ضمن اینکه باشگاه رئال مادرید طولانی ترین زمان حفظ شکست ناپذیری را در فوتبال لالیگا دارد.

باشگاه رئال مادرید رکورد دار بیشترین قهرمانی در لیگ اروپا و لیگ قهرمانان اروپا نیز با 13 بار قهرمانی در این رقابت ها می باشد. ضمن اینکه این تیم بیشترین حضور در مرحله نیمه نهایی این رقابت ها را داشته است.

در آوریل 2016 کریستیانو رونالدو به عنوان بهترین گلزن دوران رقابت های لیگ قهرمانان اروپا شناخته شد. در مجموع این بازیکن 120 گل در این رویدادها به ثمر رسانده که از این تعداد 105 گل را با پیراهن رئال مادرید به ثمر رسانده است.

تیم رئال رکورد دار تعداد حضور در جام اروپا و تا قبل از اینکه به لیگ قهرمانان اروپا تغییر نام دهد را با 15 بار حضور در این رقابت ها از سال 1955-1956 تا سال 1969-1970 را دارد.

در بین تمامی تیم های روی کره زمین تیم رئال مادرید موفق شد در یک فصل در تمامی رقابت ها رکورد 22 بازی پشت سر هم با برد را در فصل 2014-2015 داشته باشد که به عنوان اولین تیم اسپانیایی و چهارمین تیم دنیا از این حیث شناخته می شود. در همین فصل رئال با اختلاف امتیاز 10 امتیازی جواز حضور در رقابت های لیگ قهرمانان را به دست آورد.

در سپتامبر سال 2017 تیم رئال مادرید موفق شد در 37 بازی به امتیاز برسد و رکورد تیم برزیلی سانتوس را که پله اسطوره فوتبال ستاره اول این تیم بود را بشکند.

در ژوئن 2009 باشگاه رئال مادرید رکورد بالاترین هزینه انتقال یک بازیکن را در تاریخ باشگاهی خود با خرید کریستیانو رونالدو با هزینه 94 میلیون پوند یا 80 میلیون یورو بشکند. تا قبل از او این رکورد با هزینه انتقال 77.5 میلیون پوند یا 100 میلیون لیر متعلق به زین الدین زیدان ستاره فرانسوی قبلی رئال بود که از یوونتوس خریداری شده بود و مربوط به سال 2001 می باشد.

این رکورد با خرید کاکا با مبلغ 67 میلیون پوند در سال 2009یک بار دیگر شکسته شد. در سال 2013 با انتقال گریت بیل ستاره فوتبال تاتنهام به رئال یک رکورد جدید جهانی برای انتقال بازیکن ثبت شد که در آن زمان رئال برای به خدمت گرفتن بیل 100 میلیون یورو هزینه کرد. در ژانویه سال 2016 اسنادی از نقل و انتقال گریت بیل رو شد که نشان می داد هزینه نقل و انتقال بیل100,759,418 میلیون پوند بیشترین هزینه انتقال یک بازیکن تا آن زمان بوده است.

رکورد فروش بازیکن برای رئال مادرید نیز به سال 2018 باز می گردد زمانی که تیم یوونتوس با هزینه 100 میلیون پوند کریستیانو رونالدو را از تیم رئال خریداری کرد.

تماشاگران تیم رئال مادرید

در اکثر مسابقات خانگی اکثر صندلی ها در ورزشگاه متعلق به صاحبین بلیط هایی است که از قبل بلیط را تهیه کرده اند که این رقم به بالغ بر 65000 نفر می رسد. افرادی که این نوع بلیط ها را می توانند بخرند باید از هوادارن باشگاه باشند.

برای تبدیل شدن به هواداران رئال مادرید باید در سال اول به عنوان یکی از هوادارن و یا اعضا اجتماعی تیم رئال تبدیل شوید. به غیر از این هوادارن باشگاه رئال مادرید بیش از 1800 نفر پنیس یا گروه های حامی رسمی و وابسته به باشگاه را دارد که این نفرات هم از مردم اسپانیا و هم از سایر نقاط دنیا هستند.

رئال مادرید دومین تیم پر طرفدار در فوتبال اسپانیا است و به طور مرتب همواره 74000 نفر هوادار در هر بازی خانگی حداقل تماشاگر بازی های این تیم در سانتیاگو برنابئو هستند.

این تیم یکی از تیم های پر طرفدار دنیا است  به طوری که این تیم اولین تیمی بود که به باشگاه 100 میلیون هوادار در فیس بود نائل شد که این اتفاق در آوریل 2017 افتاد.

سرخیو راموس کاپیتان تیم رئال مادرید در بیانیه ای تیم رئال مادرید را تیم خدا نامید. وی در مصاحبه ای که با پاپ فرانسیس در رقابت های فینال جام جهانی 2014 در سان لورنزو داشت گفت:

” در نیمه نهایی ما متوجه این موضوع شدیم که میلیون ها نفر در مراکش برای تشویق ما آمده اند. سکوها به شکلی ما را طرفداری می کردند که گویی در خانه بازی می کردیم و این به دلیل این است که رئال بزرگترین تیم دنیا است. تیم رئال تیم خدا و یک تیم جهانی است.”

طرفداران رئال مادرید که هسته مرکزی طرفداران این تیم را در مادرید تشکیل می دهند به نامUltras Sur و یا به سادگی Ultras شناخته می شوند. این طرفداران دارای تعصبات زیاد و افراطی هستند مانند طرفداران Boixos Nois تیم بارسلونا که از طرفداران افراطی محسوب می شوند.

در چندین مورد این هوادارن به دلیل اذیت و آزاد و رفتارهای نژاد پرستانه از سوی فیفا و یوفا جریمه شده اند. در زمانی فلورنتینو پرز مجبور شد تا هوادارن Ultras را از برنابئو اخراج کند و صندلی این هوادارن را به عموم مردم واگذار کند.

رقابت های مهم رئال مادرید

ال کلاسیکو

در تمامی لیگ های دنیا بازی های مهم و حساس زیادی وجود دارند ولی بدون تردید هیچ یک از این رویداد ها به حساسیت و اهمیت بازی دو تیم رئال مادرید و بارسلونا که به بازی ال کلاسیکو (El Clásico ) شهرت یافته است نیستند.

از آغاز رویداد های داخلی یا ملی اسپانیا یعنی لالیگا این دو تیم همواره به عنوان دو تیم مدعی و به عنوان نماینده دو منطقه رقیب اسپانیا یعنی کاتالونیا و کاستیل با هم رقابت های حساسی را داشته اند. این رقابت چیزی فراتر از یک رویداد ورزشی است و به سادگی می توان آن را یک رقابت کاملا سیاسی و فرهنگی و یا رقابتی ملیتی دانست. یکی نویسنده اسپانیایی این رقابت را به عنوان جنگ داخلی مجدد اسپانیا نام برده است.

در طول ها سال هایی که این رقابت برگزار شده است سهم پیروزی رئال مادرید 81 پیروزی، سهم بارسلونا 76 پیروزی و در مجموع این دو تیم 39 بار نیز تساوی کرده اند.

در طول دیکتاتوری پریمو دی ریورا (Primo de Rivera) و بخصوص در دوران دیکتاتوری فرانسیسکو فرانکو (Francisco Franco) در بین سال های 1939 تا 1975 تمامی فرهنگ های منطقه ای سرکوب شدند. تمامی زبان ها به غیر از زبان اسپانیایی محکوم و ممنوع شدند.

در این زمان باشگاه بارسلونا به عنوان نمادی از آزادی و نشان دادن هویت کاتالانی برای مردم کاتالان بیش از یک باشگاه بود. با توجه به عقیده مانوئل واژکو مونتالبان (Manuel Vázquez Montalbán) در این زمان بهترین راه برای مردم کاتالان برای نشان دادن هویت خودشان پیوستن به باشگاه بارسلونا بود. این کار خیلی امن تر و کم خطر تر از این بود که به جنبش مخفی ضد فرانکو بپیوندند. آنها در استادیوم به راحتی این امکان را داشتند تا مخالفت خود را فریاد بزنند.

رقابت های مهم و حساس رئال مادرید

ال کلاسیکو

از طرف دیگر رئال مادرید به عنوان مظهر یا نماد دولت شناخته می شد، دولت مرکزی که سرکوبگر و فاشیست بود و ستم های زیادی را به مردم در آن زمان بصورت مستبدانه کرده بود. سانتیاگو برنابئو که در آن زمان مدیر تیم رئال مادرید بود و امروزه استادیوم رئال به نام او نامگذاری شده است همچنان مدیریت باشگاه را در یان زمان بر عهده داشت ولی بصورت کلی اعضا هر دو باشگاه مانند جوزف سونیول (Josep Sunyol) و رافائل سانچز گوئرا (Rafael Sánchez Guerra) در این زمان از دست فرانکوئیست ها آزار و اذیت می دیدند.

در طول دهه 1950 بر سر به خدمت گرفتن آلفردو دی استفانو (Alfredo Di Stéfano) که در نهایت برای رئال مادرید  بازی کرد به اوج خود رسید. دی استفانو برای رئال به میدان رفت و موفقیت های زیادی را هم برای این تیم به همراه داشت.

در دهه 1960 رقابت های دو باشگاه به رقابت های مرحله ای اروپایی کشید و دو تیم رئال و بارسلونا دو بار بصورت رفت و برگشت با هم در این رقابت ها بازی کردند بازی هایی که رئال مادرید با نا داوری های زیادی در آن مواجه شد.

در سال 2002 دو تیم یک بار دیگر در رقابت های اروپایی به مصاف هم رفتند، رقابتی که توسط رسانه های اسپانیا به رقابت Match of the Century یا رقابت قرن لقب گرفت. این مسابقه توسط بیش از 500 میلیون نفر در دنبال مشاهده شد و نهایتا رئال پیروز این رقابت بود.

این رقابت تاریخی گل های خاطره انگیز و مهمی برای هر دو تیم به همراه داشته که اغلب همانگونه که برای یک تیم افتخار بوده اما باعث شده تیم مقابل نسبت به آن مورد تمسخر قرار بگیرد. نمونه قابل توجه این رخداد در اکتبر سال 1999 اتفاق افتاد، در این زمان در یک مسابقه حساس در مقابل 100000 تماشاگر بارسلونا رائول موفق به گلزنی به این تیم شد و بعد از آن انگشتش را روی لبانش گذاشت و گفت: ساکت شوید.

دربی مادرید (madrileño)

یکی دیگر از رقابت های فوق العاده حساس رئال مادرید رقابت خانگی این تیم با تیم همشری خود اتلتیکو مادرید است که همواره تنش ها و رقابت های زیادی را هم بین تماشاگران و طرفداران تیم ها به دنبال داشته باشد.

هر چند تیم اتلتیکو مادرید در سال 1903 توسط سه دانشجوی باسک تاسیس شد اما در سال 1904 با چند نفر از اعضا ناراضی این تیم به مادرید پیوست. تنش اصلی تیم اتلتیکو با رئال مادرید زمانی آغاز شد که تیم اتلتیکو با تیم فوتبال نیروی هوایی اسپانیا ادغام شد. در این زمان تیم اتلتیکو به تیم اتلتیکو آویئشن (Atlético Aviación) تغییر نام داد.

این اتفاق باعث شد که تیم اتلتیکو تیم ترجیحی رژیم فرانکو در سال 1940 باشد، قبل از اینکه رئال مادرید به اولین افتخارات اروپایی خود در دهه 1950 برسد. نکته دیگر این بود که حامیان اصلی رئال مادرید مردمی ثروتمند و متعلق به قشر بالای جامعه بودند و حامیان اتلتیکو مادرید را طبقه کارگر و ضعیف جامعه تشکیل می دادند.

هر چند امروزه این تمایز ها تا حدود زیادی محو شده است. آنها برای اولین بار در 21 فوریه سال 1929 در مسابقات قهرمانی کشور که قبلا  به نام چامارتین (Chamartín) شناخته می شد، به مصاف هم رفتند. این اولین بازی در قالب دربی دو تیم بود که در نهایت تیم رئال با نتیجه 2-1 اتلتیکو را شکست داد.

رقابت بین دو تیم رئال مادرید و اتلتیکو مادرید در سال 1959 در جام اروپا، زمانی که دو باشگاه در نیمه نهایی این رقابت ها به مصاف همدیگر رفتند توجه جهانیان را به خود جلب کرد. در این رقابت رئال در بازی رفت با نتیجه 2-1 اتلتیکو را شکست داد و در بازی برگشت تیم اتلتیکو مادرید در متروپولیتانو با نتیجه 1-0 پیروز شد. در این زمان بازی باید به بازی سوم می کشید که در بازی سوم هم تیم رئال مادرید با نتیجه 2-1 موفق به پیروزی شد.

اتلتیکو خیلی خود انتقام شکست خود را گرفت، این تیم وقتی تحت هدایت مربی سابق رئال مادریدی خود، خوزه ویالونگا (José Villalonga) بود رقیب خود را در دو دور متوالی در فینال کوپا دل ژنرالیزیمو (Copa del Generalísimo) در سال های 1960 و 1961 شکست داد.

در بین سال های 1961 و 1989  وقتی رئال مادرید به عنوان قدرت اول لالیگا شناخته می شد تنها تیمی که برای رئال مادرید چالش ایجاد می کرد تیم اتلیتکو بود. در این بین در سال های 1966، 1970، 1973 و 1977 عنوان های لیگ را اتلتیکو به دست اورد.

در سال 1965 اتلتیکو مادرید اتلتیکو مادرید تبدیل به اولین تیمی شد که بعد از 8 سال تیم رئال را در برنابئو شکست می داد. رکورد رئال مادرید در برابر اتلتیکو مادرید در سال های اخیر بسیار مطلوب بوده است.  نقطه اوج این مطلوبیت در فصل 2002-2003 بود زمانی که رئال مادرید در لایلیگا با نتیجه 4-0 اتلتیکو را در ورزشاه ویسنته کالدورن (Vicente Calderón) شکست داد.

اولین پیروزی اتلتیکو مادرید در رقابت های داخلی مادرید پس از سال 1999 با برتری در کوپا دل ری در مه ماه 2013 اتفاق افتاد.

در فصل 2013-2014 رئال مادرید و اتلتیکو مادرید به فینال رقابت های لیگ قهرمانان اروپا راه یافتند و به مصاف هم رفتند. این اولین فینال قهرمانی اروپایی بود که دو تیم همشهری انجام می دادند. این بازی با برتری رئال مادرید در زمان تلف شده با نتیجه 4-1 همراه بود.

در 7 فوریه سال 2015 رئال مادرید اولین شکست خود را بعد از 14 سال از تیم اتلتیکو مادرید با نتیجه 4-0 در ویسنته کالدورن متحمل شد. در 28 مه ماه 2016 رئال مادرید و اتلتیکو مادرید دوباره در لیگ قهرمانان اروپا در میلان به مصاف هم رفتند که منجر به پیروزی پیروزی رئال مادرید در ضربات پنالتی شد.

بازی کلاسیک قدیمی (old classic)

رئال مادرید یک رقابت قدیمی البته نه چندان خیلی حساس ولی مهم با اتلتیکو بیلبائو دارد. این بازی در قدیم حساسیت بیشتری داشت و به نام بازی ال ویهو کلاسیو (El Viejo Clásico) یا کلاسیک قدیمی و یا old classic شناخته می شد و همچنان هم به این نام بعضا شهرت دارد.

دلیل این نامگذاری این بود که در نیمه اول قرن بیستم این دو باشگاه بیشترین رقابت را با هم داشتند و تنها 9 بار در فینال کوپا دل ری به مصاف هم رفتند که فینال 1903 هم شامل آن می شود که اولین فینال این رقابت ها بود.

رقابت بین رئال مادرید و اتلتیکو بیلبائو تا 10 دسامبر 2011 را می توان مهم ترین بازی در تاریخ فوتبال اسپانیا عنوان کرد و بعد از این تاریخ بازی های رئال با بارسلونا به نام ال کلاسیکو جای این رقابت دیرینه را از نظر اهمیت گرفت.

فوتبال بیلبائو یک سیاست کلی را همواره در سر داشت و آن هم استفاده از بازیکنان بومی و محلی بود. این تیم مدت ها است که توان دوران های قبلی خود را ندارد و اغلب در برابر تیم هایی مانند رئال مادرید که به دنبال جذب استعداد های برتر دنیا هستند نا کام بوده است.

تیم اتلتیکو بیلبائو که به تیم شیرها شهرت دارد از سال 1984 به این طرف در هیچ رویدادی موفق به کسب مدال و یا جمع اوری افتخاراتی دیگر نشده است. این تیم تنها دو بازی از 26 بازی اخیر خود را در مقابل رئال در فصل 2005-2006 و 2016-2017 موفق به پیروزی شده است.

با این حال همواره رقابت بین دو تیم رئال مادرید و اتلتیکو بیلبائو به لحاظ اهمیت تاریخی و فرهنگی مورد توجه بوده است. تیم بیبائو به لحاظ سیاسی و فرهنگی بعد از تیم بارسلونا بزرگترین تیم باقی مانده در منطقه باسک محسوب می شود و اهمیت زیادی همچنان دارد.

بایرن مونیخ

رئال مادرید و بایرن مونیخ  دو تا از موفق ترین باشگاه های اروپایی در مسابقات مختلف اروپایی و لیگ قهرمانان اروپا هستند. رئال مادرید برنده سیزده بار این جام را بالای سر خود برده و بایرن مونیخ نیز موفق به 5 بار قهرمانی در ایران رویداد ها شده است.

رئال مادرید و بایرن مونیخ تا به حال در فینال رقابت های لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم نرفته اند. اما در سایر مراحل که اغلب در همین لیگ قهرمانان اروپا بوده این دو تیم 26 بار به مصاف هم رفته اند که در این رقابت ها سهم پیروزی رئال 12 بار و بایرن مونیخ 11 بار بوده و 3 بار هم دو تیم با تساوی بازی هایشان به اتمام رسیده است.

بدتیرن شکست رئال مادرید در خانه به بایرن مونیخ در سال 200 و در روز 29 فوریه اتفاق افتاد جایی که بایرن مونیخ در سانتیاگوبرنابئو رئال را 4-2 شکست داد. طرفداران رئال مادرید اغلب بایرن مونیخ را به نام Bestia negra می شناسند که به زبان فارسی همان گربه سیاه نامیده می شود.

در سال 2010 دو تیم رئال و بایرن مونیخ در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا 2011-2012 به دیدار هم رفتند که در مجموع این بازی با نتیجه 3-3 به اتمام رسید.

 بایرن مونیخ بعد از وقت اضافی و در ضربات پنالتی رئال با نتیجه 3-1 در بازی اول برد ولی نهایتا در بازی برگشت و در خانه خود بازی را واگذار کرد.

این دو تیم در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا هم در فصل 2013-2014 به مصاف هم رفتند که رئال مادرید در مجموع 5-0 بایرن مونیخ را شکست داد. این دو تیم دوباره در یک چهارم نهایی فصل 2016-2017 به هم برخورد کردند که تیم رئال باز هم در مجموع بایرن مونیخ را با نتیجه 6-3 مغلوب کرد و بعدا در فینال این مسابقات هم قهرمان شد.

 سال بعد هم باز با هم در این مسابقات در نیمه نهایی مواجه شدند که این بار هم رئال 4-3 در مجموع پیروز شد.

آرین روبن (Arjen Robben) ، ژاوی آلونسو (Xabi Alonso)، تونی کروز(Toni Kroos)، و جیمز رودریگز (James Rodríguez) از جمله بازیکنانی هستند که در اوایل قرن بیست و یکم برای هر دو تیم بازی کرده اند.

یوونتوس

یکی دیگر از رقبای قدیمی رئال مادرید در اروپا که اغلب در رقابت های اروپایی با هم مصاف های حساسی دارند تیم ایتالیایی یوونتوس است. یوونتوس و رئال مادرید تا به حال در 21 مسابقه به مصاف هم رفته اند و یک رکورد تقریبا متعال از این بازی بر جای مانده است به شکلی این یوونتوس تا به حال 9 بار پیروز بوده، رئال مادرید 10 برد داشته و 2 بازی این تیم ها هم به تساوی کشیده است.

تعداد گل های زده این دو تیم هم تقریبا برابر است که از این حیث رئال 26 گل به یوونتوس زده و یوونتوس 25 گل به رئال زده که تنها با یک اختلاف رئال بالاتر است.

اولین دیدار دو تیم در رقابت های اروپایی به فصل مسابقات 1961-1962 باز می گردد که در این مسابقه رئال مادرید در پاریس یوونتوس را 3-1 مغلوب کرد. در مرحله نیمه نهایی فصل 1995-1996 اما یوونتوس با نتیجه 2-1 پیروز شد و موفق به قهرمانی در این رقابت ها شد.

در فینال لیگ قهرمانان سال 1998 در دیداری که در ورزشگاه آمستردام هلند انجام شد رئال مادری 1-0 پیروز شد و قهرمانی را کسب کرد. این دو تیم یک بار دیگر در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2002-2003 به مصاف هم رفتند که یکی از حساس ترین بازی های این دو تیم تا این زمان بود زیرا هر دو تیم در دوران طلایی خود بودند. در نهایت این دیدار با نتیجه 4-3 به نفع تیم ایتالیایی به اتمام رسید.

 در این زمان زین الدین زیدان هافبک فوق العاده ای که برای تیم Bianconeri در فینال 1998 بازی کرده بود از تورین به مادرید با جابه جا کردن رکورد جهانی انتقال بازیکن با مبلغ 77 میلیون دلار نقل مکان کرد.

در رقابت های لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2014-2015 آلوارو موراتا بازیکن سابق تیم رئال مادرید در دو بازی رفت و برگشت در مقابل رئال موفق به گل زنی شد تا در مجموع تیم یوونتوس با نتیجه 3-2 راهی بازی فینال شود.

این دو تیم یک بار دیگر در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2017 به مصاف هم در کاردیف رفتند که این بازی با موفقیت تیم رئال با نتیجه 4-1 به پایان رسید. کریستیانو رونالدو بازیکن پرتغالی تیم رئال دو گل در این مسابقه به ثمر رساند  و بهترین بازیکن میدان بود.

آخرین دیدار این دو تیم در لیگ قهرمانان اروپا تا امروز به مسابقه دو تیم در فصل 2017-2018 لیگ قهرمانا اروپا باز می گردد که این بازی را در مجموع رئال مادرید با نتیجه 4-3 به نفع خود به اتمام رساند.

این بازی یک پایان دراماتیک و پر حرف و حدیث داشت. این حرف و حدیث ها از آنجایی شروع شد که بعد از اینکه یوونتوس با نتیجه 3-0 در ورزشگاه برنابئو از رئال پیش افتاده بود در دقیقه پایانی یک پنالتی مشکوک برای رئال مادرید گرفته شد.

در بازی برگشت رئال با همین نتیجه موفق شد یوونتوس را در ورزگاه تورین شکست دهد. در این رقابت کریستانو رونالدو موفق شد در طول دو مسابقه سه گل به ثمر برساند که یکی از روی نقطه پنالتی، یکی با ضربه سر و یکی از این گل ها یک گل قیچی برگردان و اکروباتیک فوق العاده بود.

با پیروزی در این دیدار رئال مادرید موفق شد برای چهارمین بار فاتح لیگ قهرمانان اروپا شود. درست چند ماه بعد از این دیدار کریستیانو رونالدو به تیم یوونتوس با 100 میلیون پوند انتقال داده شد.

 تا قبل از اینکه کریستانو رونالدو به تیم یوونتوس انتقال داده شود، لوئیس دل سول (Luis Del Sol)، مایکل لایدروپ (Michael Laudrup)، رابرت جارنی (Robert Jarni)، فابیو کاناوارو (FabioCannavaro) و امرسون (Emerson) نیز برای هر دو باشگاه بازی کرده بودند.

تامین هزینه ها و مالکیت باشگاه

برای اولین بار در دوران ریاست فلورنتینو پرز (Florentino Pérez) یعنی در بین سال های 2000 تا 2006 رئال مادرید میل خود را برای تبدیل شدن به غنی ترین باشگاه فوتبال حرفه ای جهان آغاز کرد.

 این باشگاه در سال 2001 در اولین اقدام زمین آموزشی خود را به مادرید انتقال داد و بعد 4 قسمت دیگر آن را به چهار کمپانی دیگر داد که عبارت بودند از: Repsol YPF ، Mutua Automovilística de Madrid ، Sacyr Vallehermoso و OHL .

با انتقال این زمین ها به این کمپانی ها رئال در آمدی را به دست اورد تا بوسیله آن بتواند بدهی های خود را پرداخت نماید. با پرداخت بدهی ها راه برای جذب گران ترین بازیکنان فوتبال جهان و تاریخ باشگاه رئال باز شد و بازیکنانی مانند زین الدین زیدان، لوئیس فیگو، دیوید بکهام و رونالدو جذب باشگاه شدند.

شهر مادرید نیز در راستای توسعه آموزشی فوتبال بر روی زمین تمرین رئال متمرکز شده بود جایی که ارزش این زمین به مراتب بالاتر رفته بود.

 پس از آن رئال سایت خد را راه اندازی کرد. کمیسیون اروپا سپس تحقیقات خود را مبنی بر اینکه آیا شهر برای به دست آوردن برخی از اموال مانند زمین ورزشی رئال بیش از اندازه سرمایه گذاری کرده است یا خیر را آغاز کرد چرا که به نوعی یارانه دولتی محسوب می شد.

با واگذاری زمین آموزشی باشگاه به ساختمان اداری مادرید ، بدهی های باشگاه رئال به ارزش 270 میلیون یورو پرداخت شد و باشگاه سرانجام موفق شد تا هزینه های بی سابقه ای را که برای جذب بازیکنان گران قیمت متحمل شده بود را جبران نماید.

به غیر از این از مابقی سود فروش زمین تیم رئال مادرید موفق به خریداری یک مجتمع آموزشی پیشرفته در حومه شهر شد.  هرچند سیاست های پرز باعث شد تا موفقیت های مالی باشگاه با بازاریابی بالقوه ای که در سطح جهان صورت گرفت بسیار بیشتر شود.

 این بازاریابی بخصوص در آسیا جواب داد . هر چند این فعالیت پرز انتقاد هایی را هم به همراه داشت و برخی از کارشناسان اعتقاد  داشتند که پرز تمام ذهن خود را صرف نام تجاری و بازاریابی باشگاه کرده و عملکرد باشگاه را به اندازه کافی مد نظر قرار نداده است.

در سپتامبر 2007 تیم باشگاه رئال مادرید تبدیل به BBDO یا ارزشمند ترین برند فوتبال اروپا شد. در سال 2008 این باشگاه به دومین باشگاه ارزشمند فوتبال دنیا با ارزش 951 میلیون یورو یا 640 میلیون پوند و یا 1.285 میلیارد دلار تبدیل شد.

تنها در این سال تیم فوتبال منچستر یونایتد بود که با ارزش 1.333 میلیارد یورو معادل 900 میلیون پوند  از این باشگاه برتر بود.این روند تا سال 2010 ادامه داشت تا اینکه در این سال تیم رئال مادرید بالاترین گردش مالی فوتبال در سراسر جهان را به خود اختصاص داد. در سال 2009 و در ماه سپتامبر این سال مدیر باشگاه رئال مادرید اعلام کرد که قصد دارد تا سال 2013 پارک اختصاصی خود را راه اندازی کند.

طبق تحقیقات و مطالعاتی که در دانشگاه هاروارد انجام شد مشخص شد که رئال مادرید یکی از 20 نام تجاری برتر و مهم دنیا است و یکی از اصلی ترین دلایل آن این بود که این تیم از معروف ترین بازیکنان دنیا بهره گرفته بود.

برخی از مشهور ترین و موفق ترین چهره های دنیا نیز از حامیان سر سخت تیم رئال مادرید هستند که همین موضوع نیز در برند شدن و شهرت باشگاه رئال مادرید بی تاثیر نبوده است. بر اساس گزارشات تیم رئال مادرید در کل دنیا صاحب 287 میلیون طرفدار در این سال بوده است.

 در سال 2010 رئال مادید بر اسسا تحقیقات مجله فوربز (Forbes  ) به ارزش992 میلیون یورو معادل 1.323 میلیارد دلار ارزش گذاری شد و همچنان جایگاه خود را در پشت سر منچستر یونایتد حفظ کرده بود.  بر اساس تحقیقات دلوتی (Deloitte ) رئال مادرید در این دوره به ثروت 401 میلیون یورویی دست یافته بود که بر این اساس تیم رئال مادرید در رتبه اول ارزشمند ترین و ثروتمند ترین باشگاه های دنیا تبدیل شده بود.

تیم رئال مادرید هم همچون تیم های بارسلونا، اتلتیکو بیلبائو و اوساسونا به عنوان یک انجمن رسمی ثبت شده است. این بدان معنا است که تیم رئال مادرید متعلق به هوادارانش است و این هواداران و یا طرفداران این تیم هستند که به عنوان سهامدار در این باشگاه در تصمیمات مهم تیم شرکت می کنند و موضوعاتی مانند انتخاب مدیر باشگاه را عهده دار هستند.

مدیر باشگاه نمی تواند پول خود را در باشگاه سرمایه گذاری کند و به عنوان بخشی از سرمایه گذاران باشگاه باشد و وظیفه اصلی او در کنار مدیریت تمامی امور کسب درامد برای تیم است و باشگاه تنها وظیفه دارد درامدی را که کسب کرده هزینه و یا مصرف کند که عمدتا این درآمد ها برای باشگاه با فروش کالاهای اساسی مربوط به باشگاه رئال مادرید، حق اسپانسری، حق پخش تلویزیون و فروش بلیط و غیره می باشد.

بر خلاف بسیاری از شرکت های با مسئولیت محدود و یا سهامی در باشگاه رئال مادرید امکان خرید سهام وجود ندارد و تنها راه داشتن عضویت در باشگاه می باشد.

 اعضا باشگاه رئال مادرید به سوشایوز (socios ) شهرت دارند. این اعضا تشکیل دهنده مجمع عمومی نمایندگان هستند که بالاترین مقام تصمیم ساز و یا مقام ارشد باشگاه هستندو. در واقع اعضا باشگاه از بین خود نفراتی را به عنوان اعضا این مجمع به عنوان اعضا نمایندگان انتخاب می کنند تا تصمیم ها توسط این اعضا گرفته شود.

از سال 2010 در باشگاه رئال مادرید بیش از 60000 نفر جامعه عضو وجود دارد . در پایان فصل 2009-2010 مدیران باشگاه رئال مادرید اعلام کردند که میزان بدهی این باشگاه 244.6 میلیون یورو است ک این میزان بدهی نسبت به سال قبل 82.1 میلیون کمتر شده است.

مدیران رئال مادرید اعلام کردند که بعد از فصل 2010 -2011 بدهی خالص باشگاه به 170 میلیون یورو کاهش خواهد یافت. این در حالی است که باشگاه رئال مادرید در بین سال های 2007 تا 2011 به سود خالص 190 میلیون یورویی دست یافته است.

در طول فصل 2009-2010 تیم رئال مادرید 150 میلیون یورو را از طریق فروش بلیط به دست اورد که این میزان بالاترین میزان فروش بلیط برای یک تیم فوتبال تا این زمان بوده است.

 ضمن اینکه این باشگاه بالاترین میزان فروش پیراهن یا البسه ورزشی را با حدود 1.5 میلیون یورو در این سال داشته است.

برای فصل 2010-2011 مبلغ 169 میلیون یورو تیم رئال مادرید در مجموع هزینه یا دستمز برای بازیکنان، کادر اجرایی و مربیان خود هزینه کرده است که این میزان از هزینه  در اروپا و بعد از تیم بارسلونا یک رکورد محسوب می شود.

میزان حقوق و دستمزد این تیم با این حال نسبت به گردش مالی که داشته است  در اروپا با میزان 43 درصد  پس از تیم منچستر یونایتد و آرسنال با 46 درصد و 50 درصد در درجه سوم این تیم را قرار داده است.

در سال 2013 مجله فوربس باشگاه رئال مادرید راب ه عنوان مهم ترین باشگاه ورزشی دنیا با ارزش 3.3 بیلیون یورو تخمین زد .

این مبلغ یا ارزش معادل 3.47 بیلیون یا یورو و 4.1 بیلیون دلار در سال 2018 تخمین زده شده است. در فصل 2016-2017 تیم رئال مادرید دومین باشگاه پر درامد دنیا بوده است که درآمد سالیانه این تیم 674.6 میلیون یورو بوده است.

البته تیم رئال مادردی در ماه نوامبر 2018 با میانگین 8.1 میلیارد پوند یا معادل 10.6 میلیارد دلار در سال بعد از تیم بارسلونا  به عنوان پر هزینه ترین باشگاه جهان شناخته شده است.

کارهای فرهنگی بزرگ باشگاه رئال مادرید

رئال مادرید باشگاه برجسته دومین فیلم محبوب و بزرگ Goal بود. سه گانه فوتبال او. موضوع این فیلم درباره سانتیاگو مونیز (Santiago Muñez ) ستاره برجسته سابق تیم نیو کاسل یونایتد است که بعدا با عقد قراردادی به رئال مادرید می پیوندد. سازنده فیلم در واقع می خواست تغییراتی که در زندگی او ایجاد شده است را تا به یک قهرمان تبدیل شود بیان کند.

این فیلن با حماین کامل یوفا تولید شد و به همین دلیل به تولید کنندگان این فیلم اجازه داده شد تا از بسیاری از چهره های واقعی برجسته فوتبال نیز در این فیلم استفاده شود.

 به همین دلیل در این فیلم بازیکنان اصلی تیم رئال از جمله ایکر کاسیاس(Iker Casillas)، زین الدین زیدان (Zinedine Zidane)، دیوید بکهام (David Beckham)، رونالدو (Ronaldo)، روبرتو کارلوس(Roberto Carlos)، رائول(Raúl)، سرخیو راموس(Sergio Ramos)، رابینیو(Robinho)، مایکل اوون(Michael Owen)، میشل سالگادو (Míchel Salgado)، جولیو باپتیستا (Júlio Baptista )، استوی مک مانامن(Steve McManaman ) و ایوان هلگورا (Iván Helguera ) بازی کردند.

در این فیم همچنین چندین بازیکن مربوط به سایر تیم ها نیز بازی می کردند که مشهورترین انها بازیکنانی چون رونالدینیو (Ronaldinho )، تیری هنری(Thierry Henry )، لیونل مسی(Lionel Messi )، ساموئل اتوئو (Samuel Eto’o )، آندرس اینیستا(Andrés Iniesta ) ، پابلو ایمار(Pablo Aimar ) ، فردی لونگبرگ(Freddie Ljungberg )، سسک فابرگاس(Cesc Fàbregas ) و سانتیاگو کانیزارس (Santiago Cañizares ) بودند. این فیلم نهایتا با امضا خود مونز توسط فلورنتینو پرز(Florentino Pérez ) و آلفردو دی استفانو (Alfredo Di Stéfano ) به باشگاه رئال مادرید اهدا شد.

 به غیر از این فیلم یک فیلم مستند دیگر از رئال مادرید نیز ساخته شده است که به نام Real, The Movie در سال 2005 تولید شد و در واقع در این مستند به شهرت و اشتیاق مردم در خصوص تیم رئال مادرید در تمامی دنیا پرداخته شده است.

این فیلم با سرمایه گذاری مستقیم خود باشگااه و با کارگردانی برجا مانسو (Borja Manso )  ساخته شده است و درباره طرفدارن این تیم در سراسر دنیا و عشق آنها به رئال مادرید است.

البته در این فیلم تماما به واقعیت ها پرداخته نشده است و تخیلات کارگردان نیز در ان دیده شده است اما با این حال بسیاری از واقعیت ها، مصاحبه ها و مسابقات این تیم در این فیلم نشان داده می شود. اگر چه در این فیلم در مورد اغلب بازیکنان تیک رئال مادرید صحبت شده است اما عمدتا می توان تمرکز کارگردان را بر روی بازیکنانی مانند زین الدین زیدان، دیوید بکهام، رائول، لوئیس فیگو، رونالدو، ایکر کاسیاس روبرتو کارلوس را به خوبی حس کرد.

این فیلم در اصل به زبان اسپانیایی تولید شده است اما دوبله آن برای سایر هوادارن نیز به زبان های دیگر و بخصوص زبان انگلیسی آماده شده است.

اثر فرهنگی دیگر رئال مادرید کتابی است به نام کتاب طوفان سفید، 100 سال از رئال مادرید (White Storm: 100 years of Real Madrid ) . این کتاب در سال 2002 منتشر شد. در این کتاب به تمامی لحظات باشگاه رئال و بخصوص موفق ترین لحظات این باشگاه در طول صد سال اول این باشگاه پرداخته شده است. این کتاب به زبان های مختلف ترجمه شد است.

در اواخر سال 2011 نیز تیم باشگاه رئال مادرید یک آلبوم موسیقی دیجیتالی به نام Legends منتشر کرد  و یک ریمیکس از سرود باشگاه رئال مادرید به نام  Himno del Real Madrid  به عنوان شاخص ترین اثر در این آلبوم معرفی شد.

تلویزیون رئال مادرید

باشگاه رئال مادرید دارای یک شبکه تلویزیونی دیجیتالی کاملا انحصاری است که توسط خود این باشکاه و متخصصین این باشگاه اداره می شود. این کانال به زبان انگلیسی و اسپانیایی در دسترس می باشد. این  شبکه تلویزیونی در منطقه Ciudad Real Madridدر Valdebebas واقع شده است و در واقع در مرکز آموزش رئال مادرید قرار دارد.

مجله رئال مادرید

باشگاه رئال مادرید مجله ای به نام Hala Madrid دارد که کاملا مخصوص این باشگاه و طرفداران صاحب کارت باشگاهی رئال مادرید چاپ می شود. Hala Madrid از سرود باشگاه و به عنوان Forward Madrid یا برو مادرید گرفته شده است که در واقع سرود اصلی باشگاه می باشد.

در این مجله گزارشات مربوط به مسابقات باشگاه در همه سطوح و همه زمینه ها چاپ می شود و این یک مجله ماهانه است. همچنین در ان اطلاعات مربوط به سهام داران و یا تیم های زیر گروه و غیره نیز چاپ می شود. ضمن اینکه اغلب در این مجله مصاحبه های اختصاصی با بازیکنان و رویداد های تاریخی باشگاه ذکر می شود.

بازی های ویدئویی باشگاه رئال مادرید

رئال کادری ئدر بسیاری از بازی های ویدئویی بخصوص بازی های ویدئویی فوتبال دیده می شود. در سری بازی های ویدئوئی FIFA ، Pro Evolution و Soccer تیم رئال مادرید همیشه به عنو ان یکی از تیم های دارای 5 ستاره یا قدرتمند ظاهر شده است.

در سال 2005 کمپانی بازی ویرجین پلی (Virgin Play ) که یکی از اصلی ترین ناشرین بازی در اسپانیا می باشد قراردادی را با باشگاه رئال مادرید منعقد کرد و مجوز رسمی ساخت بازی های تیم رئال مادرید را گرفت.

تحت نظر الین کمپانی بازی به نام Atomic Planet Entertainment در می ماه سال 2009 منتشر شد. این بزای در نسخه ها و سطوح مختلف اجرا می شد. ضمن اینکه این بازی در نسخه های پلی استیشن، پلی استیشن پرتابل، ویندوز، ویی، نینتندو و مک هم منتظر شد. این بازی در یک حالت حرفه ای تولید شده بود که به بازیکن اجازه می داد به راحتی ترکیب اختصاصی خود را داشته باشد، شبیه سازی کند و به سبک خود تیم را رهبری و مدیریت کند. این بازی فروش زیادی را تا به حال داشته است.

افتخارات باشگاه رئال مادرید

در جدول زیر بصورت کلی افتخارات تیم باشگاه رئال مادرید عنوان شده است

افتخارات باشگاه رئال مادرید
نوع	رقابت	تعداد	فصول
بازی های داخلی اسپانیا	لالیگا La Liga	33	1931–32, 1932–33, 1953–54, 1954–55, 1956–57, 1957–58, 1960–61, 1961–62, 1962–63, 1963–64, 1964–65, 1966–67, 1967–68, 1968–69, 1971–72, 1974–75, 1975–76, 1977–78, 1978–79, 1979–80, 1985–86, 1986–87, 1987–88, 1988–89, 1989–90, 1994–95, 1996–97, 2000–01, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2011–12, 2016–17
	کوپا دل ری Copa del Rey	19	1905, 1906, 1907, 1908, 1917, 1934, 1936, 1946, 1947, 1961–62, 1969–70, 1973–74, 1974–75, 1979–80, 1981–82, 1988–89, 1992–93, 2010–11, 2013–14
	سوپر کاپ اسپانیا Supercopa de España	10	1988, 1989, 1990, 1993, 1997, 2001, 2003, 2008, 2012, 2017
	جام اوا دوارته Copa Eva Duarte	1	1947
	جام د لالیگا Copa de la Liga	1	1985
بازی های اروپایی	لیگ قهرمانان اروپا UEFA Champions League	13	1955–56, 1956–57, 1957–58, 1958–59, 1959–60, 1965–66, 1997–98, 1999–2000, 2001–02, 2013–14, 2015–16, 2016–17, 2017–18
	جام اروپا UEFA Cup	2	1984–85, 1985–86
	سوپر جام اروپا UEFA Super Cup	4	2002, 2014, 2016, 2017
بازی های جهانی	جام بین المللی Intercontinental Cup	3s	1960, 1998, 2002
	لیگ قهرمانان جهان FIFA Club World Cup	3s	2014, 2016, 2017

بازیکنان رئال مادرید

در ورزش فوتبال اسپانیا تمامی تیم ها تنها محدود به استخدام 3 بازیکن غیر اتحادیه اروپایی در ترکیب خود هستند بدین منظور که هر تیم در بیرون از اتحادیه اروپا حداکثر سه بازیکن را می تواند جذب کند. البته در نظر داشته باشید که ملیت بازیکن برای این لیست در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال اگر بازیکنی اصلیتی برزیلی داشته باشد ولی ملیت اروپایی داشته باشد شامل این سهمیه نمی شود.

تعدادی از بازیکنان غیر اروپایی تیم رئال مادرید نیز دارای تابیعیت دوگانه با یک کشور اتحادیه اروپایی هستند. ضمن اینکه بازیکنان اهل کشورهای ACP در افریقا، جزایر کارائیب، و اقیانوس آرام که دارای امضا توافقنامه کاتونو (Cotonou) بر اساس قوانین Kolpak به عنوان بازیکنان غیر اروپایی محسوب نمی شوند.

 

تیم فعلی رئال مادرید

بازیکنان بزرگی همواره در تیم رئال مادرید بازی کرده اند. در شرایط فعلی نیز تیم رئال ترکیبی از بزرگترین بازیکنان دنیا را در اختیار دارد که به شرح زیر می باشند:

شماره محل بازی نام لاتین بازیکن نام فارسی بازیکن 1 دروازه بان Keylor Navas کیلور ناواس 2 دفاع Dani Carvajal دنی کارواخال 3 دفاع Jesús Vallejo خسوس والخو 4 دفاع Sergio Ramos –captain سرخیو راموس ( کاپیتان) 5 دفاع Raphaël Varane –4th captain رافائل واران( کاپیتان چهارم) 6 دفاع Nacho ناچو 7 مهاجم Mariano ماریانو 8 هافبک Toni Kroos تونی کروز 9 مهاجم Karim Benzema –3rd captain کریم بنزما ( کاپیتان سوم) 10 هافبک Luka Modrić لوکا مودریچ 11 مهاجم Gareth Bale گریت بیل 12 دفاع Marcelo –vice-captain مارسلو (کاپیتان دوم) 13 دروازه بان Kiko Casilla کیکو کاسیا 14 هافبک Casemiro کاسمیرو 15 هافبک Fede Valverde فده والورده 17 مهاجم Lucas Vázquez لوکاس وازکز 18 هافبک Marcos Llorente مارکوس لیورنته 19 دفاع Álvaro Odriozola آلوارو اودریزولو 20 هافبک Marco Asensio مارکو آسنسیو 22 هافبک Isco ایسکو 23 دفاع Sergio Reguilón سرخیو رگویلون 24 هافبک Dani Ceballos دنی کابایوس 25 دروازه بان Thibaut Courtois تیبوئت کورتویس 28 مهاجم Vinícius Júnior وینیشیوس جونیور 30 دروازه بان Luca Zidane لوکا زیدان

• آخرین به روز رسانی 8 ژانویه 2019

 

بازیکنان قرضی رئال مادرید به سایر تیم ها

شماره محل بازی نام لاتین بازیکن نام فارسی بازیکن تیم فعلی — دروازه بان Andriy Lunin آندریای لونیون تا 30 ژوئن 2019 در تیم لگانس (Leganés ) — دفاع Abner ابنر تا 31 دسامبر 2018بازیکن کوریتیبا (Coritiba ) — دفاع Achraf Hakimi اشرف حکیمی تا 30 ژوئن 2020 در تیم بورسیا دورتموند (Borussia Dortmund ) — دفاع Theo Hernández تئو هرناندز تا 30 ژوئن 2019 در رئال سوسیداد (Real Sociedad) — دفاع Luismi Quezada لوئیزمی کوئزادا تا 30 ژوئن 2019 در تیم کوردوبا (Córdoba ) — دفاع Álvaro Tejero آلوارو تجرو تا30 ژوئن 2019 در تیم آلباستو (Albacete ) — هافبک Echu) اچو تا 30 ژوئن 2019 در تیم رایوماخادا هوندا (Rayo Majadahonda ) — هافبک Aleix Febas الکس فباس تا 30 ژوئن 2019 در تیم آلباسته (Albacete) — هافبک Mateo Kovačić ماتئو کواچیک تا 30 ژوئن 2019در تیم چلسی (Chelsea) — هافبک Martin Ødegaard مارتیم اودگارد تا 30 ژوئن 2019 در تیم وایتس (Vitesse ) — هافبک James Rodríguez خامس رودریگز تا 30 ژوئن 2019 در تیم بایرن مونیخ (Bayern Munich ) — هافبک Óscar Rodríguez اسکار رودریگز تا 30 ژوئن 2019 در تیم لگانس (Leganés ) — هافبک Lucas Silva لوکاس سیلوا تا 30 ژوئن 2019 در تیم کوروزیرو (Cruzeiro ) — مهاجم Sergio Díaz سرخیو دیاز تا 31 دسامبر 2019 در تیم کورینتیاز (Corinthians) — مهاجم Lin Liangming لین لیانگ مینگ تا 30 ژوئن 2019 در تیم المریا (Almería B) — مهاجم Borja Mayoral بورخا مایورال تا 30 ژوئن 2019 در تیم لوانته (Levante ) — مهاجم Mink Peeters مینک پیترز تا 30 ژوئن 2019 در تیم لیدا (Lleida) — مهاجم Raúl de Tomás رائل د توماس تا 30 ژوئن 2019 در تیم رایو والکانو (Rayo Vallecano)

• آخرین به روز رسانی 8 ژانویه 2019

 

پرسنل و خدمه باشگاه رئال مادرید

کارکنان فنی فعلی باشگاه

 

سمت	نام و نام خانوادگی لاتین	نام و نام خانوادگی فارسی
سر مربی	Santiago Solari	سانتیاگو سولاری
کمک مربی	Santiago Sánchez	سانتیاگو سانچز
مربی دروازه بانان	Roberto Vázquez	روبرتو وازکز
مربی بدنساز	Antonio Pintus	آنتونیو پینتوس
مربی بدنساز و مربی تغذیه و درمان	Javier Mallo	خاویر مالو
مربی فیزیو تراپیست	José Carlos G. Parrales	خوزه کارلوس پارالز

• آخرین تغییرات مربوط به 29 اکتبر 2018

 

مدیریت باشگاه

یک تاجر اسپانیایی به نام فلورنتینو پرز ( Florentino Pérez) در حال حاضر مدیریت باشگاه رئال مادرید را بر عهده دارد

سمت	نام و نام خانوادگی لاتین	نام و نام خانوادگی فارسی
مدیر عامل	Florentino Pérez	فلوریتینو پرز
معاون اول مدیر عامل	Fernando Fernández Tapias	فرناندو فرناندز تاپیاز
معاون دوم مدیر عامل	Eduardo Fernández de Blas	ادواردو  فرناندز د بلاس
دبیر هیات مدیره باشگاه	Enrique Sánchez González	انریکه سانچز گونزالز
مدیر کل باشگاه	José Ángel Sánchez	خوزه آنجل سانچز
مدیر دفتر مدیر عامل باشگاه	Manuel Redondo	مانوئل ردوندو
مدیر روابط عمومی باشگاه	José Luis Sánchez	خوزه لوئیز سانچز